Nabou, onze tip voor Gent Jazz 1.5: ‘Een trombone heeft de klank van een moeder die je omhelst’

De dooie festivalzomer krijgt een lichtpunt: Gent Jazz 1.5 wordt een coronaproofe, kleinschalige, Belgische editie. Tromboniste Nabou Claerhout is er alvast klaar voor.

Gent Jazz 2020 belooft lang en Belgisch te worden. Van 8 tot en met 21 juli wordt op de plek van de Garden Stage in de Bijloke een mini-editie gehouden voor vierhonderd bezoekers, op anderhalve meter en in bubbels van vijftien man. Zegden al toe: Jef Neve, Black Flower, LABtrio, Antoine Pierre Urbex, Flying Horseman, Commander Spoon, Roos Denayer, Sumi, Myrddin en Nabou. Ook Jazz Middelheim (11-24 augustus) krijgt een corona-editie. Maar wij kijken eerst uit naar de band van tromboniste Nabou Claerhout (26).

Hoe ben je in hemelsnaam bij de trombone uitgekomen?

Nabou Claerhout: Mijn zus speelde altijd luide muziek in de badkamer, en zo – door de muur – leerde ik Erykah Badu, Beyoncé en Maceo Parker kennen. Door Maceo was ik weg van blazers. Al mijn vriendinnen gingen naar de muziekschool, en dat wilde ik ook. Op dat moment heeft mijn mama me levensbepalend advies gegeven: ‘Je moet verliefd worden op een instrument.’ Even nadenken. Drums waren te luid, een harp was te duur, trombone misschien? Trompet was me te schel, terwijl de trombone een heel warm geluid heeft, ze ligt dicht bij de menselijke stem. Ja, een trombone heeft de klank van een moeder die je omhelst.

In tegenstelling tot veel generatiegenoten kies jij wel voor klassieke jazz met een grote j.

Claerhout: Ik speel wat ik leuk vind, en blijkbaar is dat iets met een melodie, een stuk improvisatie en een herneming van de melodie. Dat is jazz, zeker? Maar er komen ook wel invloeden van buitenaf binnen, hoor. Onze gitarist, Roeland Celis, speelt ook bij HAST en komt uit de metal. En bassist Trui Amerlinck speelt ook bij Tsar B. Dat houdt de boel fris.

.Je was een van de uitschieters op Bel Jazz Fest, het onlinefestival in Flagey. Hoe was het om in die steriele omstandigheden te spelen?

Claerhout: Welja, kut. (schatert) Wat de organisatoren daar voor elkaar hebben gekregen, was echt straf. Maar we zijn veel te braaf geweest. We hadden sinds het begin van de lockdown niet gerepeteerd, heel netjes. Intussen heb ik gehoord dat sommige bands dat wél hebben gedaan. Terwijl ik de verse baby van onze drummer nog niet eens heb gezien.

Gent Jazz 1.5 wordt één grote babyborrel?

Claerhout: Precies. Eindelijk weer sámen kunnen spelen. Maandenlang alleen moeten repeteren: voor mij is er niets verschrikkelijkers dan dat. Gent Jazz, dat betekent vrienden, publiek en suikerbonen. Veel suikerbonen.