Sinds maandag vormt Siska Schoeters met Peter Van de Veire en Tomas De Soete een ménage à trois in het glazen huis van ‘Music for Life’ (StuBru, de hele week non-stop), waar ze pas daags voor kerstavond weer uit komen. Hoe reikhalzend kijkt Schoeters uit naar de feestelijkheden die daarop zullen losbarsten?

Doe je mee aan acties om de ‘Kerst te sparen tot na de Klaas’?

Ach nee. Al van in september de kerstverlichting bovenhalen zou natuurlijk belachelijk zijn. Maar zo’n antikerststicker zul je mij niet zien kleven. Iedereen moet voor zichzelf uitmaken wanneer de kerstperiode voor hem of haar begint, en da’s wanneer je de kerstboom in huis haalt. Ik heb de mijne het tweede weekend van december gezet. Heel kitscherig, met gouden ballen en vogels én gekleurde lichtjes, want die mochten vroeger van mijn ouders niet in de boom. Dat vonden ze lelijk.

Durf je kerstcadeautjes achteraf wel eens inruilen?

Dat is nog nooit in mij opgekomen. Het is bij ons thuis een traditie dat iedereen aan elkaar kerstcadeautjes geeft en dat we die dan op kerstavond onder de kerstboom openen, zodat de living na een tijd vol ligt met inpakpapier en strikken (lacht). We vermijden verkeerde cadeaus wel door elkaar vooraf lijstjes te geven. Maar zelfs bij een minder geslaagd cadeau zou ik het niet over mijn hart krijgen om het weg te geven. Zo grof.

Ken je de canon van kerstliederen uit je hoofd?

Het is niet zo dat ik ergens stiekem een cd vol kerstliederen bewaar. Ik hou eerder van pophits in een kerstjasje. All I Want for Christmas Is You van Mariah Carey bijvoorbeeld vind ik geweldig. Of Oasis dat Merry Christmas van Slade covert, ook heel mooi. (Zingt)‘So here it is, Merry Christmas! Everbody’s having fun!’ Of ik die in het glazen huis ga draaien? Peter zal wel voor zulke kitsch te vinden zijn, maar voor Tomas is dat wellicht niet cool genoeg. (lacht) Ik zal er wel in een hoekje naar luisteren op m’n iPod als ik er even door zit.

Ben je ooit van deur tot deur ‘Christmas Carols’ gaan zingen?

Niet met Kerstmis maar wel met Driekoningen, dan is ook mijn zus jarig. Twee keer feest dus. Bij ons thuis waren we trouwens met vier koningen. Mijn kleinste broer mocht zich dan altijd zwart schminken en ons vader had zelfs een heel mooie kerstster geknutseld die je met een koordje kon doen draaien. Als we gezongen hadden, vroegen de mensen altijd: willen jullie snoepjes of centjes? Waarop tussen ons vier een discussie ontstond over het te aanvaarden betaalmiddel (lacht).

Vind je het na Driekoningen jammer dat de feestdagen erop zitten?

Nee, tegen dan vind ik altijd dat het welletjes is geweest met de kerstsfeer. En met de hele winter eigenlijk. ‘Het mag nu mooi weer gaan worden’, denk ik dan, en daarom vind ik januari, februari en maart doorgaans heel vervelende maanden (lacht). Gelukkig heb je tussendoor nog Verloren Maandag, wanneer je worstenbroden of appelbollen mag eten. Of in mijn geval allebei.

Volgens de computer ben je als geen ander begiftigd met kerstspirit: er schuilt in jou zeker geen ‘grinch’ die Kerstmis wil stelen.

Dat verbaast mij niks. Toen ik mijn kerstboom had gezet, heb ik dat bij elke vriendin wel ter sprake gebracht: ‘Hij is zo mooi!’ Toen ik nog in Brussel op kot zat, ging ik ook altijd op dat reuzenrad zitten terwijl het daar veel te koud voor was. Vooral kleinere dorpen moeten ondergedompeld worden in een kerstsfeer, vind ik. Bij mijn ouders in Kontich bijvoorbeeld, is er één winkelstraat die dan vol lichtjes hangt en voor de kerk staat een grote kerstboom met gewone lampen erin. Gezellig toch?

Check uw kerstspirit op www.blogthings.com/areyouagrinchquiz.

Door Hans Van Goethem