Elke maandag en woensdag – 20.10 Kanaaltwee

Nu Pirates of the Caribbean voor de derde en hopelijk laatste keer de bioscopen geselt, is het misschien niet slecht om eraan te herinneren dat producer Jerry Bruckheimer ook goede dingen op zijn curriculum heeft staan. Vooral op televisie dan, want hij is de man achter de uitstekende series CSI, Without A Trace en Cold Case. In die laatste proberen enkele detectives misdaden op te lossen die jaren geleden gebeurd zijn, maar waarvan de dader nooit gevonden is. De acteur Danny Pino speelt Scotty Valens, de jonge, ambitieuze agent uit het team.

In de VS is ‘Cold Case’ al een paar seizoenen lang heel succesvol. Word je vaak herkend op straat?

Danny Pino: Nu en dan wel. Maar ik moet toegeven: de reactie die ik het meest te horen krijg, is: ‘Je doet het geweldig in CSI!‘ (lacht)

Ik las dat je bij de voorbereiding van je rol meegegaan bent met een team echte detectives. Hoe was dat?

Pino: Het heeft vooral mijn ogen geopend over hoe zwaar hun werk is. In de serie lossen wij netjes één zaak per aflevering op, maar in het echte leven werken zij aan 20 moorden tegelijk. En iedere zaak kennen ze tot in de kleinste details. Toen ik aankwam, zat ik wat te neuzen in een doos met de rapporten over één bepaalde zaak, een moord op een jongen voor een restaurant, en de detective van dienst kwam er bij zitten. We praatten wat, hij zag mijn doos en begon gewoon alle informatie uit het hoofd af te ratelen. Ik had het vijf minuten tevoren zitten lezen en had het nauwelijks onthouden, maar hij wist er alles van. Later die nacht zijn we dan nog samen gaan rondrijden in Philadelphia, door een wijk genaamd Bad Lands. Je wilt er niet op vakantie gaan, geloof me. Anyway, op een bepaald moment stapt mijn mentor uit, wandelt een paar straten verder en zegt tegen mij: ‘Kijk, die plaats waar je nu staat, dat is waar die jongen neergeschoten is.’ Zeer leerzaam nachtje.

De zaken in ‘Cold Case’ zijn vaak gruwelijk. Blijven die verhalen hangen?

Pino: Grappig dat je dat vraagt. Ik ben een jaar geleden voor de eerste keer vader geworden, en we hebben onlangs een afleve-ring opgenomen over wiegendood en postnatale depressie. Ik heb dus een paar dagen slecht geslapen. Of beter gezegd: niet geslapen, want ik heb eigenlijk constant in zijn kamer gezeten om te kijken of hij nog ademde. Zeg nu nog eens dat acteurs een gemakkelijk leven hebben.

(S.W.)