Zoals gewoonlijk staan op de nieuwe Joe Cocker-cd ‘Respect Yourself’ enkele covers. Cocker zelf becommentarieert:

Never Tear Us Apart

‘Van INXS, aangebracht door Roger, mijn manager, die Australiër is. We zaten al in de studio toen hij het voorstelde. We hebben het ter plekke van een arrangement voorzien, in één ruk opgenomen en ik vond dat het meteen goed zat. Ik heb iets met walsen, de driekwartsmaat. Daarom dat ik Never Tear Us Apart graag wilde doen. Ik beschouw het niet meteen als een eerbetoon aan de overleden zanger Michael Hutchence. Wat met hem gebeurd is, is werkelijk heel tragisch. Maar ik heb hem zelf nooit ontmoet.’

Respect yourself

‘Een lied van Luther Ingram, bekend geworden in de versie van The Staple Singers. Een nummer van dertig jaar geleden maar op één of andere vreemde manier is dat het voorbije jaar overal opgedoken, in liften, restaurants, noem maar op. Het was telkens alsof ik een por in mijn zij kreeg, zo van: cover mij. Een soulnummer, en in mijn muziek heeft altijd wel soul gezeten. Ik beschouw mezelf nog altijd als een blanke r&b-zanger. Een erfgenaam van Ray Charles, Stevie Wonder en Marvin Gaye. Ik vind wel dat er nog altijd interessante r&b gemaakt wordt, al is de sound van de hedendaagse r&b helemaal anders. Mary J. Blige vind ik wel goed, hoor. Hiphop en rap daarentegen is niets meer voor mij.’

Every time it rains

‘Alweer een nummer van Randy Newman. Ik weet het, hij achtervolgt mij. You Can Leave Your Hat On, Guilty. Zijn liedjes intrigeren me mateloos. Als ik zelf piano kon spelen, zou ik zulke nummers schrijven. Daarom dat ik zo van hem hou. Het zijn mijn nummers, maar ik versta de kunst niet om ze te maken. Hij wel. Maar ik versta wel de kunst om er een hit van te maken. Daar heeft hij mezelf mee geconfronteerd. In mijn versie van You Can Leave Your Hat On heb ik een akkoord toegevoegd. Verdorie, zei Randy, als ik dat ook had gedaan, had ik er een hit mee gehad.

Every Time It Rains is van zijn recentste studioalbum. Toen ik het hoorde, wist ik meteen dat ik het moest zingen. Bij de eerste take had ik tranen in mijn ogen. Ik heb nadien nog een aantal sessies gedaan, maar we hebben de eerste take behouden. Omdat de diepbedroefde toon perfect de teneur van het lied weergeeft.’

Midnight Without You

‘Van de Schotse groep The Blue Nile. Dat is me ook aangereikt. Ik weet er zelf niet veel van. Een redelijk obscuur nummer. Ik denk dat het gebruikt is voor een film. Ik hield onmiddellijk van de sfeer van het lied. Een typische late night radio song. Ik zat samen met The Blue Nile in een uitzending van Later With Jools Holland, en ik vond hen erg goed.’

Love Not War

‘Een lied van Tom Snow. Vraag me niet wie hij is. Hij is ook voor mij een nobele onbekende. Ik heb hem nooit ontmoet. Hij is zelf geen zanger, wel een schrijver. Denk ik. Hij gaat al een tijdje mee, dat is het enige wat ik zeker weet.’