Voor de 26e keer laat het Brugse Cinema Novo Festival je proeven van de betere wereldfilm,dit jaar met de focus op Azië in het algemeen en Japan in het bijzonder. Een reis door het gele continent in vijf etappes.

CINEMA NOVO

12-22/3 in Brugge

Tickets en info: www.cinemanovo.be

ZUID-KOREA

Kim Ki-Duk, Bong Joon-Ho, Hong Sang-Soo, Lee Chang-Dong, Park Chan-Wook… het lijstje aan Zuid-Koreaanse toptalenten die de voorbije jaren ook in het Westen furore maakten, is ondertussen ronduit indrukwekkend. Wie daar stilaan ook bijhoort, is de in Los Angelesopgegroeide cineaste So Yong Kim. Die schetst met haar tweede langspeler Treeless Mountain immers een intiem, handbewogen en persoonlijk portret van twee kleine zusjes die in een benepen flatjein Seoel door hun alleenstaande moeder worden opgevoed – oftewel: de schaduwkant van de Koreaanse droom.

JAPAN

Ondanks de economische recessie blijft Japan na de VS en India ’s werelds derde grootste filmproducent en bovendien kan het al van in de jaren 30 op een rijke nationale filmtraditie bogen. Uit dat keizerlijk imposante archief selecteerde Cinema Novo een vijftiental innoverende klassiekers vanaf de late jaren 50, alsook een reeks recentere auteursfilms die bewijzen dat het land van de rijzende zon geen goedkope en efficiënt gemaakte kopieën aflevert. Twee suggesties? De koortsig sensuele fabel Woman in the Dunes (foto) uit 1964 van Hiroshi Teshigahara, een Japanse variant op Samuel Beckett over een wetenschapper die samen met een vrouw in een reuzegrote zandput belandt. Plus de nieuwere titel Achilles and the Tortoise, de jongste komedie van Takeshi ‘Beat’ Kitano ( Hana-bi, Zatôichi) waarin de populaire cultkameleon weer over zichzelf en zijn kunstenaarschap mediteert.

HONGKONG

Sinds de voormalige Britse kolonie aan China werd overgedragen, is de filmproductie er een stuk braver en slomer geworden, al geldt dat gelukkig niet voor alle auteurs. Zo toont Johnnie To – de peetvader van de Hongkongse actiecinema en maker van PTU, Election, Exiled en 51 andere langspelers – ook zijn speelse kant in Sparrow, een jazzy misdaadromance met muziek in plaats van kogels. In Ocean Flame (foto) volgt schandaalfilmer Liu Fendou ( Shower, Green Hat) op zijn beurt de wispelturige relatie tussen een onschuldig barmeisje en een dominante tweederangscrimineel met als resultaat een prikkelend maar terneerdrukkend potje psychoporno.

FILIPIJNEN

Hoewel de financiële crisis ook deFilipijnen treft, doet de landelijke cinema het er de jongste jaren verre van slecht met 3D-films, een resem kassuccessen en enkele arthouseprenten die ’s werelds grootste festivals aandeden. Een daarvan is de even kleurrijke als smeuïge soap Serbis, die vorig jaar in Cannes tot de competitie behoorde en waarin regisseur Brillante Mendoza je The Family binnensleurt, een groezelige pornobioscoop in downtown Manilla. Maak kennis met de plaatselijke tienerhoertjes, hun geile clientèle én vooral uitbaatster Nanah, een Joan Crawfordachtige matrone die tussen het programmeren van softcorepulp door van haar man probeert te scheiden. Surreëel, grotesk en soms behoorlijk expliciet, maar ook een originele en levendige reflectie op de bioscoop als huis der zonde en het leven in de Filipijnse stadsjungle.

IRAN

Al sinds de IslamitischeRevolutie eind jaren 70 kent de Iraanse nationale cinema een artistieke bloei, waarbij het geslacht Makhmalbaf – vader Mohsen, moeder Marzieh Meshkini en kinderen Hana, Maysam en Samira – steevast een pivotale rol heeft gespeeld. Van die laatste staat de nieuwe vérité-parabel Two-Legged Horse op het menu, een kafkaiaanse kijkop de Iraanse klassenmaatschappij waarin een rijkeAfghaan zich overal door een arme knul laat ronddragen. Een tip: bezoek zeker de gratis fototentoonstelling in de Sint-Jakobsstraat van filmfotograaf en Focus-medewerker Piet Goethals, die eenentwintig portretten van cineasten,acteurs en actrices selecteerde, waaronder deze parel van Samira Makhmalbaf.

Door Dave Mestdach