CEE-LO (GNARLS BARKLEY) – MUZIEK

‘Is muziek een te voor de hand liggende ‘dada’ voor een muzikant? Kan best zijn, maar er is gewoon niks anders in mijn leven. Ik leef voor mijn muziek en ik leef door mijn muziek, het is altijd mijn reddingsboei geweest. Ik verloor mijn vader op mijn tweede, ik ging van school op mijn veertiende en op mijn zeventiende raakte mijn moeder verlamd na een ongeluk. Zonder muziek was ik voorbestemd voor de goot of erger – de gevangenis of zo. Sterker nog: zonder muziek was ik wellicht allang dood geweest. Ik maak niet alleen muziek, ik denk, ik praat en ik adem ook muziek. En mocht er een manier zijn om muziek te eten en te slapen, ik zou het meteen doen.’

‘Mijn vroegste muzikale herinnering is de platencollectie van mijn oom, een dj. Na de dood van mijn vader kwam hij met mijn tante bij ons inwonen. Als jong ventje zat ik dan uren naar de hoezen te kijken, en de teksten en de credits vanbuiten te leren. Mijn moeder was dominee, zij luisterde vooral naar gospel en religieuze muziek. Maar dankzij mijn oom ontdekte ik al heel snel de blues, de funk en de soul. Op mijn veertiende schreef ik zelf mijn eerste song, I’m A Gigolo. Maar daarna heeft het nog jaren geduurd voor ik mezelf muzikant durfde te noemen. Muddy Waters, Otis Redding, James Brown, George Clinton, Mick Jagger: dat waren voor mij muzikanten. Aan hen heb ik ook alles te danken: ze inspireerden me, en hielden me op het rechte pad.’

‘Mijn moeder zei me vaak dat muziek iets religieus was, dat mensen dichter bij God bracht. En zelf voel ik het ook zo aan. Muziek heeft van mij een beter mens gemaakt, een eerlijker en gevoeliger mens vooral. Ik kan niet liegen met muziek, vaak zing ik over heel persoonlijke dingen die ik zelfs mijn allerbeste vrienden niet zou durven vertellen. Mijn teksten rollen er ook altijd zomaar uit, zonder dat ik er maar één moment bij stilsta. Muziek maken is echt leeglopen, net zoals muziek beluisteren vaak vollopen is.’

‘Ik kan op geen tienduizend stuks na zeggen hoeveel platen ik de laatste jaren verzameld heb. Er gaan in elk geval maar weinig dagen voorbij dat ik géén muziek koop, een dag zonder nieuwe plaat is niet echt een dag. Een paar maanden geleden kocht ik zelfs de hele stock van een platenzaak in Atlanta, die failliet was gegaan. Ik ben ook een allesvreter, ik koop echt alles wat me raakt, zelfs heavy metal. Ik herinner me dat ik als puber een keer heel erge ruzie kreeg met mijn moeder, omdat ik Shout At The Devil van Mötley Crüe had gekocht. Ze zei me dat ik recht naar de hel zou gaan met zulke muziek – laten we hopen dat ze ongelijk had.’

‘Mijn respect voor muzikanten is grenzeloos, zeker voor muzikanten die grenzen verleggen. Voor mezelf is dat ook de ultieme ambitie: pushing the envelope, vernieuwende dingen maken. Ik heb ooit gedroomd dat ik een telefoontje kreeg van James Brown: ‘Hey Cee-Lo, je bent geweldig. Welkom bij de club.’ Het kan een beetje pretentieus klinken, maar er is niets fout met dromen, toch?’

Cee-Lo vormt samen met Danger Mouse het duo Gnarls Barkley, bekend van de onweerstaanbare download-hit ‘Crazy’.

Opgetekend door Wouter Van Driessche