SEX, LIES AND VIDEOTAPES. DE WAARHEID OVER AMERIKA’S GROTE PEDOFILIESCHANDAAL RAAKT DANIG ZOEK IN DE HANDEN VAN ANDREW JARECKI.

ANDREW JARECKI

MET the Friedmans e.a.

Capturing the Friedmans ****

In 1987, de dag voor Thanksgiving, worden Arnold Friedman en zijn jongste zoon Jesse gearresteerd in Great Neck, New York, een welvarend stadje op Long Island. De aanklacht: seksueel kindermisbruik tijdens de computerlessen die zij in de kelder van hun huis hadden georganiseerd. Na een lange juridische martelgang pleitten beiden (uit zelfbehoud) schuldig. Arnold sterft echter in 1995 in de gevangenis; Jesse komt na 13 jaar cel in 2001 vrij.

Daarmee leek de kous af voor een onverkwikkelijke zaak, tot Andrew Jarecki een eerste documentaire besloot te maken over de verjaardagsclowns in New York. Hij kreeg te horen dat de beste van hen ‘Silly Billy’ was, het alias van David Friedman. Jarecki zocht hem op en werd geraakt door de bitterheid waarmee de man die kinderen blij maakte door het leven ging. Hij kreeg uiteindelijk het hele verhaal van de Friedmans te horen en ontdekte dat David doorheen de vreselijke geschiedenis home movies had gemaakt. Daarin werd op een naakte, schrijnende manier de zaak, maar vooral ook de pakkende ondergang van een gezin vastgelegd.

Jarecki’s fenomenale film vertelt via interviews met de betrokkenen de hellegang van deze schijnbaar doodnormale, joodse familie uit de Amerikaanse hogere middenklasse. Het resultaat is een verpletterende analyse van de moeilijkheid om misdaad en schuld te bepalen, vooral wanneer feiten, herinnering en inbeelding onontwarbaar samenklitten. Gerechtelijke dwaling wordt maatschappelijke faling in dit gruwelverhaal. Tegenover het feit dat geen van de claims waarop de aanklacht was geformuleerd nog helemaal overeind blijft en dat er geen speldenknop fysiek bewijs was tegen Arnold en Jesse, staat echter de plotse onthulling dat Arnold wel degelijk een pedofiel was. De waarheid raakt danig zoek en Jarecki dwingt de kijker tot een opschorting van oordeel, hoewel zijn empathie en sympathie voor de familie en het noodlot dat hen werd beschoren huizenhoog is.

Het draagvlak van deze mockumentary (aangezien hij alle zekerheden van het genre wegmaait) die onderhuids overvloeit in een shockumentary (aangezien hij daardoor des te aangrijpender en authentieker wordt) is de unieke en immense schat van Davids home movies waarover Jarecki kon beschikken. Jarecki’s aandeel als regisseur lijkt zelfs verwaarloosbaar, omdat de home movies zelfstandig de ambiguïteit kunnen uitdrukken. Als feitelijke documenten kunnen ze niet ‘liegen’, maar al snel blijkt hoe ze als neerslag van het hele proces enkel de onzekerheid vergroten. De film is echter zo sterk door Jarecki’s zorgvuldige, nergens effect scorende opbouw (zoals bij het weerzien van Jesse met zijn moeder na 13 jaar gevangenis). Die opbouw is trouwens nog aan de gang: op de dvd bieden nieuwe bewijzen en onthullingen, niet gebruikte home movies en interviews naar verluidt een minstens zo spannend ‘wordt vervolgd’ voor dit unicum. Niet te missen. Jo Smets

Jo Smets

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content