CANVAS KORT: BADPAKJE 46

WANNES DESTOOP over 'BADPAKJE 46'. 'Die Gouden Zwemvlies doet deugd omdat Michel Gondry hem voor mij in het leven heeft geroepen.'

Maandag 11/7, 22.40 – Canvas

Geen klachten van het Belgische filmfront dit jaar. Oké, de Dardennes keerden niet van het Festival van Cannes terug met een derde Gouden Palm, maar wel met de ‘Grand Prix’, waarvoor hulde. Wie voor de eerste keer in de prijzen viel, was Wannes Destoop: hij kreeg voor zijn kortfilm Badpakje 46 de Juryprijs en zowaar de Gouden Zwemvlies. Omdat zijn afstudeerproject eerder al tweede werd voor de Canvasprijs, vertoont de zender zijn Badpakje 46 samen met drie andere gelauwerde Belgische kortfilms.

Allereerst nog eens proficiat. Hoe belangrijk is het dat je film op Canvas wordt vertoond?

Wannes Destoop: Heel belangrijk. Er zijn maar weinig platforms om kortfilms te vertonen, vandaar dat het fijn is dat Canvas wel de moeite doet om tijd vrij te maken – al is het dan op een vrij laat uitzenduur. (Lacht) Vroeger werden kortfilms in de bioscopen vertoond vlak voor de hoofdfilm, ze hadden er de ideale lengte voor. Maar: dat brengt natuurlijk minder op dan de reclame van tegenwoordig.

En wat met die Juryprijs in Cannes?

Destoop: Die heeft me erg verrast, ik had eigenlijk niet eens verwacht uit die 3600 inzendingen geselecteerd te worden. Bovendien doet die prijs erg deugd omdat voorzitter Michel Gondry – een man die ik trouwens erg bewonder – voor mijn kortfilm zijn eigen Gouden Zwemvlies in het leven heeft geroepen. Een geldprijs hing er niet aan vast, neen. Voor die grote regisseurs zouden enkele duizenden euro’s niets betekenen in hun megabudgetten, maar voor mij was dat wel welkom geweest. (Lacht)

Je film gaat over een zwaarlijvig meisje van twaalf dat een nieuwe duikbril nodig heeft. Heb je íéts met haar gemeen?

Destoop: Goh, op het eerste gezicht niet echt. (Lacht) Ik wilde iets maken rond jongeren en hun leefwereld. Op een forum voor jongeren met overgewicht las ik een getuigenis van een te dik meisje dat door haar moeder was vernederd tijdens het winkelen. Dat heeft me zo geraakt dat ik er mijn scenario op gebaseerd heb. Zielig vind ik haar niet, want ondanks alles laat ze zich door niemand van haar doel houden. Ik wilde toch meegeven dat elke tiener mooi is op zijn manier en ervoor moet gaan.

De obligate vraag: al plannen voor een langspeler?

Destoop: De zin is groot, het blijft de droom van elke filmmaker hé. Echt concreet zijn die plannen nog niet. Zo’n kortfilm is trouwens een mooie oefening om de kneepjes van het vak te leren: hoe je verhaal in beelden om te zetten, hoe met acteurs om te gaan… Sommige verhalen hebben ook niet meer nodig dan vijftien minuten, al is het wel lastig om in al je ideeën te schrappen.

En als we zo nieuwsgierig mogen zijn: waar ben je dan nu mee bezig?

Destoop: Wel, ik zit in opname: ik werk als tweede regieassistent op de set van Allez, Eddy, de eerste film van Gert Embrechts met onder meer Peter Van den Begin en Barbara Sarafian. Ik leer dus héél veel bij. Voor mij is het de ideale combinatie: overdag snuif ik de sfeer op de set op, ’s avonds kan ik aan mijn bureautje aan mijn eigen scenario schrijven.

Tussen de opnames door dan nog snel even een woordje over de ándere kortfilms die Canvas uitzendt?

Destoop: Alleen Land of Heroes heb ik niet gezien, maar wil ik heel graag bekijken – ik ben dus benieuwd! De andere twee zijn alvast echt de moeite. Memee is een heel ontroerende animatiefilm; How To Enrich Yourself By Driving Women Into Emotional and Financial Bancruptcy is niet alleen mooi, maar ook grappig. Ja, er zit véél talent in Vlaanderen, alleen spijtig dat er niet altijd de middelen zijn om dat te laten ontplooien…

BARBARA DE CONINCK

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content