Geen Cannes-festival zonder het verplichte succès de scandale, dat vaker wel dan niet aan – hoe kon u het raden – de zonde van het vlees gerelateerd is. Incest, bestialiteiten en fellatio op het grote scherm: een ongecensureerde flashback op tien taboeverpulverende films.

1 Le Souffle au coeur (1971; Louis Malle) Louis Malle stelt dat het beter is om als adolescent een keertje met je moeder naar bed te gaan dan er je hele volwassen leven van te dromen.

2 Il Fiore delle Mille e una Notte (1974; Pier Paolo Pasolini) In zijn archaïsche herschepping van de verhalen van duizend-en-een-nacht doorbreekt P.P.P. vrolijk en speels het taboe van het frontaal naakt van beider kunne.

3 Sweet Movie (1974; Dusan Makavejev) Op luchtige manier stelt de Joegoslavische provocateur Dusan Makavejev seksuele vrijheid gelijk aan persoonlijke bevrijding. In deze komedie in collage-stijl confronteert hij ons met de subversieve poep-, pies- en braaktherapieën van de onprettig gestoorde theatermaker Otto Mühl.

4 Vase de noces (1975;Thierry Zeno) Bestialisme op de Croisette! Een autistische jongeman heeft gemeenschap met een zeug en koestert vaderlijke gevoelens voor de biggetjes. Het scabreuze onderwerp wordt sacraal en pasoliniaans behandeld. De Belgische regisseur werkte onder een schuilnaam om zijn baan bij de RTB niet te verliezen!

5 L’Empire des sens (1976; Nagisa Oshima) Geraffineerd in beeld gezette seksuele experimenten van een prostituee en een pooier monden onvermijdelijk uit in wurgseks en castratie. De eerste film niet bestemd voor het pornocircuit die helemaal en expliciet rond seks draait, werd ook in België jarenlang verboden voor scènes waarin de vrouw allerlei soorten voedsel in haar vagina stopt en beelden van een penis in erectie.

6 L’Homme blessé (1983; Patrice Chereau) Kroniek van een destructieve passie tussen een adolescent en een pooier, die zich grotendeels afspeelt op scharrelplekken voor homoseksuelen in en rond een treinstation. Opera-regisseur Chereau zet de urinoirrituelen in beeld met een Jean Genet-achtige mengeling van tederheid en ruige seks.

7 Diavolo in Corpo (1986; Marco Bellocchio) De Hollandse Maruschka Detmers loopt uitbundig met haar blote lichaam (dat gezien mag worden) te pronken in deze ophefmakende Italiaanse filmversie van de roman van Raymond Radiguet. De half onderbelichte fellatioscène, gevat in één nabijopname, schoot velen in het verkeerde keelgat.

8 Kids (1995; Larry Clark) De debuutfilm van cultfotograaf Larry Clark schokte het publiek met zijn realistische kijk op expliciet en onveilig seksueel gedrag van tieners in het aidstijdperk. De ‘held’ is een met hiv besmette jongen van zestien die als een soort neukmachine door de straten van Manhattan doolt en in recordtijd zoveel mogelijk jonge meisjes wil ontmaagden.

9 The Brown Bunny (2003; Vincent Gallo) Wie deze roadmovie die nergens naartoe gaat tot het bittere einde uitzat, werd getrakteerd op een spraakmakende scène waarin de acteur-regisseur zich uitgebreid oraal laat verwennen door een gulzige Chloë Sevigny.

10Batalla en el Cielo (2005; Carlos Reygadas) De meest omstreden inzending van vorig jaar begon waarmee The Brown Bunny eindigde: een ellenlange fellatioscène, dit keer niet gefilmd als sjofele porno, maar als een quasi mystieke ceremonie van geven en ontvangen. De scène werd al uitgebreid becommentarieerd nog voor iemand de film had gezien; deze Mexicaanse prent werd daardoor ook een beetje De Kroniek van een aangekondigde blowjob.

(P.D.)