WRAAK OP VIER WIELEN. ‘Burnout Revenge’ maakt van verkeersagressie een deugd: Een race is geen race, maar een gevecht.

(PS2, XBOX)

Burnout Revenge ****

Hoe jammer dat de promotiestunt voor Burnout Revenge op de E19 tussen Antwerpen en Brussel twee weken geleden op bevel van de politie moest worden afgeblazen. We hadden de pendelaars in de ochtendspits elkaar maar wat graag in de prak zien rijden! De politie greep in omdat het promoteam van Electronic Arts autobestuurders had gevraagd om te claxonneren als ze hun filefrustratie even wilden uitwerken op de nieuwe PS2-game. Het verkeersreglement schrijft echter voor dat claxonneren alleen mag als er gevaar op de weg dreigt. Een plotse drang tot het spelen van Burnout Revenge vormt blijkbaar geen risico voor ‘gevaar op de weg’.

Een gemiste kans voor de autobestuurders om de dag op een redelijk schitterende manier te beginnen, want de opvolger van Burnout Takedown is oogverblindend mooi, bloedstollend spannend én onmenselijk brutaal. Kortom, een riskante remedie tegen stress en agressie in het verkeer. De speler wordt niet beoordeeld op stuurvaardigheid en parcourskennis, maar op wraaklust en roekeloosheid. Het begrip ‘meedoen is belangrijker dan winnen’ krijgt daardoor een geheel nieuwe betekenis: het komt er niet op aan om als eerste de finish te bereiken, wel om zoveel mogelijk tegenstanders van de baan te duwen. Verkeersagressie is een deugd, hoffelijkheid een zwakte. De traffic attack-modus biedt alles wat de naam belooft: er wordt gebeukt, gebotst, gecrasht, maar er wordt in geen enkel geval plaatsgemaakt voor tegenstanders. Een race is geen race, maar een gevecht. Wat deze georkestreerde anarchie bijzonder maakt, is dat de waanzin zeer realistisch wordt weergegeven en de autocrashes wonderbaarlijk, euh, mooi in beeld worden gebracht. Burnout Revenge is beuke-beuke-beuke, maar het gebeurt wel met stijl. Ongeveer zoals bij zijn voorganger, jawel. Takedown gold als de beste racegame van 2004; Revenge doet gewoon een klein beetje beter. Net genoeg om een nieuwe aankoop te verantwoorden, en ruim genoeg om de concurrentie op afstand te houden. De ware autosportfan vindt Burnout Revenge wellicht gratuit spektakel, maar we durven wedden dat meer mensen dáárop kicken dan op perfecte stuurtechniek. Waarom verliest Formule 1 jaar na jaar aan populariteit? Omdat er geen doden meer vallen!

Bart Vandormael