BREY

LINE-UP

Breyner Laurindo Da Silva Baptista (‘maar alleen meisjes noemen me Breyner, zij kennen mijn tere plek’).

ACHTERGROND

21 jaar geleden belandt Brey vanuit het Zuidwest-Afrikaanse Angola in Londen, Engeland, de plek die hij nu consequent ’thuis’ noemt. Op elfjarige leeftijd begint hij aan de muziekschool. ‘Het eerste instrument dat ik leerde spelen was trompet. Het eerste instrument waarvan ik vergat hoe het te spelen was ook trompet.’ Vanaf zijn veertiende doen software en keyboards hun intrede, maar ze vlot beheersen loopt niet van een leien dakje. ‘Ik werd constant uitgelachen door mijn maten’, vertelt de 24-jarige producer via Skype. ‘Ze hadden gelijk, the tunes were shit.‘ Wanneer een stageplaats bij het label PMR Records zich aandient, gaat er een wereld voor hem open. ‘Ik had toen eigenlijk de brui gegeven aan muziek maken, maar de mensen bij PMR (het label van Jessie Ware en Disclosure, nvdr.) hebben me in hun familie opgenomen en me opnieuw zin en inspiratie gegeven.’ De adoptie resulteert in samenwerkingen met deep-houseproducer Julio Bashmore en een credit als coauteur van Running, de doorbraaksingle van Jessie Ware.

LUISTERVOER

Sinds kort is Brey actief op SoundCloud, wat hem voor de zomer een vermelding in onze Tracklist opleverde met A Wunderbar Fairytale!, destijds omschreven als ‘Daft Punk dat zich aan grime waagt’. ‘Je zit er niet ver naast, je zit er heel dicht bij zelfs’, lacht de maker. ‘Eigenlijk zijn het drie tracks in één. De intro was origineel een psychedelische rocktrack, het middenstuk was geïnspireerd op grime en de outro is een happy hardcorebeat die ik nog liggen had.’ Momenteel zit Baptista in de studio met het opkomende zangeresje Aaron. ‘She’s my homegirl, ik kan er nog niks over kwijt, maar het wordt vet.’

STATUS

‘Ik ben momenteel niet gebonden aan een label, en dat is fijn zo’, klinkt het. ‘Ik hou wel van mijn status als lone wolf.’ Verschillende kansen hebben zich aangeboden, maar Brey houdt liever de boot af. ‘Ik ben een free agent, ik kan doen wat en wanneer ik wil.’ En zijn maatjes bij PMR? ‘Ja, wie weet, op een dag. Het enige wat ik nu wil, is van elke track iets fucking crazy maken, iets waarvan je denkt: ‘Damn, hier is over nagedacht – a think piece, snap je?‘

INVLOEDEN

‘De oude afro-latinplaten waar mijn pa vroeger naar luisterde, Serge Gainsbourg, Rick Rubin, bijna alles op het label Stones Throw, en in het bijzonder Madlib, filmcomponisten zoals John Barry en Lalo Schifrin, en recent artiesten als Jai Paul, Flying Lotus en Cashmere Cat. Zolang het organisch en origineel klinkt, prikkelt het mijn verbeelding’.

JONAS BOEL