Maandag 23/11, 20.40 – vtm

Eind 2003 deed Dina Tersago een opmerkelijke oproep: ze zou boeren die tevergeefs op zoek waren naar een lief een handje helpen met Boer zkt Vrouw. Vijf jaargangen later is het datingprogramma uitgegroeid tot een fenomeen dat wekelijks goed is voor zowat 1,3 miljoen kijkers. De komende drie weken blikt Tersago terug op het succes in de gelegenheidsreeks Boer zocht vrouw en zoekt ze meer dan twintig van de boeren die aan de eerste vier seizoenen deelnamen opnieuw op. ‘Mensen spraken me er al vaker op aan: hoe is het met die of die boer’, zegt Tersago. ‘Nu het vijfde seizoen erop zit, leek dit ons een leuke gelegenheid om een antwoord te geven.’

In de trailers zien we dat je overal als een goede vriendin wordt onthaald. Was het echt zo?

Tersago: Dat vertrouwen heb ik echt wel moeten winnen, hoor. Bij de voorbereidingen van de eerste jaargang stonden de Vlaamse boeren heel argwanend tegenover ‘den televies’. Hetis voor hen iets totaal onbekends. Daarom dat ik mij altijd een beetje als een moederkloek ontferm over ‘mijn boeren’, zoals ik ze noem, en ik hen probeer voor te bereiden op wat hen te wachten staat. Al zit me toch iets in de maag bij het afgelopen seizoen. In de boekskes stonden week na week negatieve verhalen over de deelnemers, die meestal niet waar waren. Dat staat haaks op de positieve sfeer van Boer zkt Vrouw. Terwijl net die gezelligheid volgens mij het succes van het programma uitmaakte.

Het oorspronkelijke BBC-programma ‘The farmer needs a wife’ vertrok van een maatschappelijk probleem: boeren werden met uitsterven bedreigd. Hebben jullie daar metvijf druk bekeken seizoenen iets aan kunnen doen?

Tersago: Laat me eerst nog even zeggen dat het BBC-programma eigenlijk een docusoap was waarin Britse boeren die een zoekertje voor een vrouw hadden geplaatst, gevolgd werden. Het brieven- en selectieparcours hebben wij bedacht. Maar als Boer zkt Vrouw iets gedaan heeft, dan is dat het doorbreken van vooroordelen. Boeren vonden moeilijk een vrouw omdat ze een imago hadden van allesbehalve propere mannen bij wie het dag en nacht hard labeur is. Wij hebben getoond dat de agrarische sector heel erg gemoderniseerd is, dat er zich best frisse endiverse mannen onder onze boeren bevinden, en dat je alshun vrouw best een eigen leven kunt leiden.

Ondertussen staat de boerenstiel door de globalisering en de financiële crisis zwaar onder druk. Doet dat die voorzichtige vooruitgang teniet?

Tersago: Mijn hart bloedt als ik hoor hoe moeilijk veel boeren het hebben. De voorbije jaren hebben ze fors geïnvesteerd, wat logisch was, maar nu verkopen ze met verlies en moeten ze hun spaargeld aanspreken, en vaak ook dat van de partners. Toch reken ik erop dat heel wat boeren er zich zullen doorslaan. Ze doen hun stiel zo graag, anders zouden ze nu massaal stoppen. Al kunnen ze toch wat meer hulp gebruiken. Ik presenteer wel eens landbouwevenementen en dan is Kris Peeters (bevoegd voor landbouw; nvdr. ) daar soms ook. Ik kan het dan niet laten om hem erover aan te spreken: onze landbouwsector, die onder meer wereldtop is op het vlak van aardappelproducten, mogen we niet laten teloorgaan.

(H.V.G.)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content