Birds of Prey: And the Fantabulous Emancipation of One Harley Quinn

Ruim baan, superheld, dit voorjaar is het aan de superheldin. Black Widow met Scarlett Johansson en Wonder Woman 1984 met Gal Gadot zijn op komst, en Harley Quinn bestormt de bioscopen nu al. Het knettergekke vriendinnetje van de Joker was met haar punkprovocaties, fluorescerende wansmaak en onvoorspelbare stoutheid met voorsprong het beste aan het geflopte Suicide Squad. Het enthousiasme van zowel de fans als de hyperactieve Margot Robbie effenden het pad voor deze uitbreiding van het DC Extended Universe. Zoals de lange titel verklapt, is Harley Quinn niet langer de bijzit van de Joker. Alle mensen die ze ooit schade heeft toegebracht (de helft van Gotham) ruiken hun kans om zich te wreken. De gevaarlijkste smeerlap is Roman Sionis, een vijand van Batman wiens vrouwenhaat soms nodeloos dicht in de buurt van homofobie komt. Ewan McGregor toont dat hij kan schmieren als het moet. En het moet, want Birds of Prey kan niet verder afstaan van de Joker-film die Joaquin Phoenix zondag aan een eerste Oscar moet helpen. Het verhaal over de emancipatie van zowel Harley Quinn als nevenpersonages Black Canary, Huntress, Renee Montoya en Cassandra Cain wordt doelbewust verzopen in een bad vol cartoonesk geweld, kermiskleuren, kermiskleren en kermistaferelen. Soms fun, nooit fantabulous.