In juni brengt Bavo Dhooge twee nieuwe sf-thrillers uit, ‘ Straks werd ons geluk vermoord’ en ‘ Splinters’. Recent kreeg zijn roman noir ‘ Stand-In’ in de prestigieuze Vrij Nederland Thrillergids als enig Nederlandstalig werk de volle vijf sterren. Zelf zou hij iedereen het verzamelwerk ‘ Romans, verhalen, tekeningen en foto’s’ van Roland Topor aanraden. Info: www.bavodhooge.be

‘Ik moet bekennen dat ik Topors verzameld werk nog niet heb uitgelezen. Maar ik heb er heel lang op gewacht. Het boek is er gekomen dankzij Arnon Grunberg, die een deel van zijn prijzengeld aan de Nederlandse vertaling van Topors werk heeft besteed. Zelf heb ik Topor leren kennen toen ik nog film studeerde aan de Academie en The Tenant zag van Roman Polanski, dat op een van zijn romans gebaseerd is. De bevreemdende sfeer sprak me meteen aan. Die zit trouwens ook in zijn beeldend werk, dat ik intussen ook heb ontdekt.’

‘Topor balanceert tussen ernst en spot. Je weet eigenlijk nooit of je moet lachen of niet. Neem nu The Tenant – jawel, het boek is opnieuw beter dan de film. Het verhaal begint als een komedie, wanneer een jongeman in de flat trekt van een oude vrouw die zelfmoord heeft gepleegd. Als hij ervan overtuigd raakt dat hij de reïncarnatie is van wijlen zijn voorgangster, ontspoort hij volledig. En toch geloof je het, van de groteske scènes tot het tragische einde toe. Memoires van een oude zak, over een kunstenaar die meent dat alle meesterwerken uit zijn tijd op zijn verzinsels geplagieerd zijn, vind ik ook steengoed. Het stemt tot nadenken, net dankzij de originele invalshoek en absurde elementen. Ik ben begonnen als thrillerschrijver, maar dat betekent niet dat ik niet van een kwinkslag hou of er niet graag een vormelijke knipoog in steek. In thrillers lijkt dat echter niet te worden gewaardeerd, al vind ik net dat het ze boeiender maakt.’

‘In Vlaanderen is surrealistische literatuur moeilijk te vinden – eigenlijk vreemd als je bedenkt dat we met Magritte in de schilderkunst wel die traditie hebben. Ik weet niet of ze onbestaand is, dan wel totaal onbekend. De schrijfstijl van Topor sluit aan bij wat ik zelf wil doen. Ik hou van die tegelijk ernstige en speelse toon, typerend voor het surrealisme. Op foto’s staat hij ook altijd als een clown, met een bolhoed, make-up of rode neus. Hij lacht met de nutteloosheid van het bestaan in plaats van ermee in te zitten. Zelfs zijn eigen dood nam hij niet serieus. Misschien daarom dat het publiek zijn werk niet ernstig nam. Bij mij blijft het in ieder geval nog lang op mijn nachtkastje liggen. ‘

(B.D.C.)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content