richard fleisCher

VS 1956, MET ROBERT MITCHUM, ZACHARY SCOTT, URSULA THIESS. 20.40 – ARTE

Met Richard Fleischer verdween in maart een van de laatste rasechte vakmannen gevormd door het Hollywoodstudiosysteem van de gouden jaren. De niet altijd op zijn merites beoordeelde Fleischer draaide meer dan veertig films en probeerde zowat elk genre uit, maar op het pad van de western heeft hij zich zelden gewaagd. Fleischer was niet wild van cowboyfilms en zijn drie genreuitstappen – These Thousand Hills, The Spikes Gang en Bandido – kwalificeerde hij liever als anti-westerns of avonturenfilms. Het begin van het in 1916 gesitueerde Bandido is niet te versmaden. De cynische huurling Robert Mitchum, volledig in het wit gekleed, komt in een Mexicaans dorpje waar de strijd woedt tussen revolutionairen en regeringstroepen. Het enige wat hij wil is een hotel, een fles tequila en rust, maar buiten klinken geweer- en kanonnenschoten. Waarop de coole Mitchum van op zijn balkon een granaat op de federales gooit. Het op authentieke locaties opgenomen Bandido, met heel wat gewezen Pancho Villa-soldaten als figuranten, is de eerste film die Mitchum zelf produceerde. Het verhaal over ‘schorpioen’ Mitchum die door een bandietenleider ingehuurd wordt om een lading wapens te onderscheppen, bestemd voor de regeringstroepen, en die er uiteindelijk met de vrouw van wapensmokkelaar Zachary Scott vandoor gaat, lijkt nogal geïnspireerd op het eveneens tegen de achtergrond van de Mexicaanse revolutie geschetste Vera Cruz van Robert Aldrich. Het is trouwens Aldrich’ cameraman en dieptescherptespecialist Ernest Laszlo die voor de schitterende kleurenbeelden in CinemaScope van de landschappen tekent, samen met Mitchums relaxte vertolking en Fleischers trillend geregisseerde actiescènes de pluspunten van deze historische actiefilm.

Immortel H Enki Bilal, FR-IT-GB 2004. Zoals te verwachten is Immortel of Ad vitam, de verfilming van de Nikopol-trilogie (Koude evenaar, Lady in blue en De kermis der onsterfelijken) van de Joegoslavisch-Franse striptekenaar Bilal op grafisch en visueel gebied veruit het meest interessant. De meeste personages van deze digitaal opgesmukte surrealistische tableaus over de futuristische metropool New York worden echter nooit mensen van vlees en bloed. (22.50 – RTBF) l Fiesta H Pierre Boutron, FR 1995. De tijd dat Jean-Louis Trintignant en de inmiddels overleden Vittorio Gassmann samen de bioscopen deden vollopen met Il Sorpasso ligt al lang achter de rug. Net als die film van Dino Risi is ook Fiesta een initiatiedrama, maar dit keer heeft Trintignant de rol van ‘mentor’. Als cynische, oorlogszieke drilsergeant in het leger van Franco verbergt hij voor niemand zijn homoseksualiteit, ook niet voor de 16-jarige zoon van een bevriende aristocraat die niet tegen hem in opstand durft te komen ondanks de herhaalde sadistische pesterijen. Een verdienstelijk anti-oorlogsdrama, gedragen door een hypnotiserende Trintignant. (00.50 – Arte)

(L.J.)