Het gaat goed met de Belpop – toch als je het aantal Straffe Debuten als maatstaf neemt. Naast Liesa Van der Aa zijn dit zeven andere Belgische nieuwkomers om naar uit te kijken.

1 RENÉE

EXTENDING PLAYGROUND

RELEASEDATUM: 20 FEBRUARI

THUISBASIS: GENT

Opnieuw bereiken ons mooie klanken uit de stal van Zeal Records, het indielabel van onder meer Isbells en Marble Sounds. Renée Sys – knip het staartje en u hebt haar artiestennaam – begon als singer-songwriter en brengt nu met full band haar debuut uit – geproducet door Wouter Vlaeminck, ook muzikant bij Tomàn en Senne Guns. ‘Hij is het soort producer dat al eens een hele drumpartij durft weg te laten omdat het nummer er achteraf bekeken toch niet om vroeg’, aldus Sys. Minder is meer bij Renée, die met haar kleine, persoonlijke nummers rechtstreeks op uw ziel mikt. Gingen al overstag: Arno, Kurt Overbergh (AB) en Marc Didden. Mocht u het zich afvragen: het kasteel dat een hoofdrol opeist in de prachtige teaserclips op YouTube is de woonst van Sys. ‘Samen met mijn lief ben ik conciërge van een kasteel in Drongen. Geef toe: het zou idioot zijn om dat níét als decor te gebruiken.’

2 THE ME IN YOU

FORGOTTEN CLOTHES

RELEASEDATUM: 10 FEBRUARI

THUISBASIS:

DIEST-ZICHEM-AVERBODE

‘Ken je de soundtrack van De Witte van Sichem van Jürgen Knieper? Wel, dat is The Me In You: melancholie uit het Hageland’, aldus Stijn Claes. Het klopt: van de zachte harmonieën van single Girl In Armour tot de titel van de plaat: The Me In You ademt de sfeer van vervlogen dagen uit. Om dat ook op plaat zo te doen klinken, huurden ze de diensten in van Joris Caluwaerts, toetsenist bij onder meer Zita Swoon en The Go Find. De referenties? ‘Prefab Sprout, The Triffids, R.E.M., Sparklehorse, Bon Iver. De muzikale tristesse van de voorbije veertig jaar, kortom. ‘ Vinden wij leuk. Tot slot: Noisesome Recordings – zie ook: Customs, Motek, Dijf Sanders – zorgt dat de plaat tot bij u komt.

3 WINTHER

LEAVE US AT DAWN

RELEASEDATUM: VOORJAAR

THUISBASIS: ANTWERPEN

Misschien wel de moeilijkste in het rijtje om een genre op te plakken: de eclectische sound van Winther. ‘Elk van ons zessen heeft een smaak en filosofie. Laat ons zeggen dat we knutselend en kibbelend werken met klassiek, blues, jazz, folk, punk, rock, pop en experimenteel’, aldus Wolfram Ghesquière – naast zijn naam vinden we ook muzikanten van DAAU, Dez Mona en Stray Dogs terug in de groepsbio. Moest dat allemaal in goede banen leiden: Wouter Van Belle, op wiens cv ook Gorki, Axelle Red, Noordkaap en Flip Kowlier prijken. ‘Een man die echt goed is in wat hij doet en geen blad voor de mond neemt als het hem niet zint. Je weet waar je staat bij hem: dat vind ik heel belangrijk.’ Wat er dan uit de bus is gekomen? ‘We hebben veel moeite gedaan om het donkere met het lichte te versmelten, het kwetsbare met het ruwe en het mooie met het lelijke. Kortom, een cd die tegenstrijdigheden zonder oordeel verzoent. ‘

4 WILLOW

WE THE YOUNG

RELEASEDATUM: 2 MAART

THUISBASIS:

BRUSSEL-LEUVEN

Na School Is Cool (goud) en Sore Losers (zilver) komt ook de bronzen medaille van de Rock Rally van 2010 met haar debuut – de zes heren vonden intussen onderdak bij Universal. Achter de knoppen zat Jo Francken, die eerder onder meer Admiral Freebee, Triggerfinger, Milow en Novastar producete. ‘Een man met veel ervaring’, aldus frontman Pieter-Jan Van Den Troost. ‘Hij stopt ook niet: hij blijft verder gaan tot het helemaal goed is. Uiteindelijk hebben we bijna twee maanden langer in de studio gezeten dan gepland.’ De plaat ligt in het verlengde van wat ze in de Rock Rally toonden: energieke, strakke, gitaargedreven pop met een stevige toets Bloc Party en The Cure – als we op single Gold kunnen afgaan. ‘Ik begrijp dat je dat erin hoort, maar ik denk dat het veeleer toevallig is. Onze invloeden gaan veel verder: van obscure bands als American Football over Michael Jackson tot New Order.’

5 SX

NOG TITELLOOS

STATUS: PREPRODUCTIE

RELEASEDATUM:

NOG NIET BEPAALD

THUISBASIS: KORTRIJK

Sinds de fantastische single Black Video is de plaat van SX een van de meest geanticipeerde debuten van 2012, maar ook een waarop u nog het langst zal moeten wachten. Na een jaartje uitvoerig toeren, onder meer in het voorprogramma van dEUS, maakt het drietal van SX zich nu pas klaar voor de studio. ‘Na alle drukte sluiten we ons nu twee maanden op in onze cocon. Bedoeling is uit een vijftiental songs een plaat te distilleren en dan pas de studio in te gaan’, aldus zangeres Stefanie Callebaut. Black Video klonk très Beach House. Wordt die lijn verder gevolgd? ‘Ik begrijp de vergelijking. Mensen die ons live hebben gezien, hebben die woorden wel altijd moeten terugnemen. Er is veel meer muziek die ons inspireert: de ene maand luisteren we naar James Brown, de andere naar The Beach Boys.’ Gaan we nu al van uit: na Balthazar en Goose heeft Kortrijk er een nieuw, fris geluid bij.

6 DELVIS

NOG TITELLOOS

STATUS: PREPRODUCTIE

RELEASEDATUM:

NOG NIET BEPAALD

THUISBASIS: BRUSSEL

Sinds het fantastische Blend met Uphigh Collective en de liveversie van Selah Sues Please staat Niels Delvaux te boek als een van de meest belovende soulstemmen van ons land. De druk was groot om met een plaat naar buiten te komen, maar Delvis verzamelde eerst een groep muzikanten om zich – u herkent onder meer Jens Blaute, zoon van en muzikant bij onder meer Buurman. ‘Live heb ik tot nu toe vooral een elektronicaset gebracht, maar de plaat moet iets anders worden’, aldus Delvaux. ‘Binnen een maand of drie gaan we de studio in – wellicht produceren we zelf, we zijn allemaal wel een beetje producer. Ergens in 2012 mag je het resultaat verwachten.’ Hoe dat zal klinken? ‘De invloeden gaan van D’Angelo en Aretha Frank- lin tot Joe Cocker en Prince. Een mengelmoes van stijlen, maar mijn stem zal altijd soul klinken. Kort gesteld: muziek voor de vrouwen.’

7 SARAH FERRI

FERRITALES

RELEASEDATUM:

EIND MAART-BEGIN APRIL

THUISBASIS: GENT

Zette vorige maand nog L’International in Parijs op stelten: Sarah Ferri. Haar muziek valt niet onder één noemer, maar swingt wel. ‘Het schippert tussen klassieke walsjes, seventiesfolk, zeemzoeterige swing en sprookjesjazz uit de jaren 50, soms met een filmische Italiaanse sfeer’, zegt Ferri over haar debuut. Ze vond een zielsverwant in Koen Gisen, de producer van The Bony King of Nowhere en An Pierlé. ‘Ik was op zoek naar die authentieke analoge sound. En het klikte: als ik zei dat ik een kartonachtig jazzy kabonkeboemboem à la One Arabian Night van Dinah Washington wilde, kon Koen zich daar zowaar in inleven. ‘ U wil nog meer referenties? ‘Ik heb veel geleerd van de inleving en timing van Billie Holiday, het gemak en het bereik van Ella Fitzgerald, Louis Armstrong, het drama van Nina Simone, de passie van Edith Piaff en Elvis met zijn zeemzoeterige gospelkoortjes. Dat zijn de mensen die ik enorm bewonder.’

DOOR GEERT ZAGERS