Maandag 1/09, 16.00, Studio Brussel

De StuBru-man die de nobele taak op zich neemt om u vanaf 1 september feilloos door de avondspits te gidsen, luistert naar de naam Vincent Byloo (32). StuBru’s eigenzinnigste nieuwslezer – en de man die in deze kolommen reissues bespreekt – presenteert vanaf dan een gloednieuw avondblok.

VINCENT BYLOO: Het programma loopt elke weekdag van vier tot zes, onder pendelaars ook wel bekend als ‘de avondspits’. We blijven onze luisteraar dus door al dat fileleed loodsen met veel muziek en verkeer, maar het wordt ook meer dan ooit een actualiteitsprogramma. Nu, vóór je lezers doorbladeren naar de strips: we gaan géén Terzake maken, laat staan een soort De zevende dag.

Ik begrijp: het wordt niet alleen bittere ernst, er mag ook al eens gelachen worden?

BYLOO: Kijk, ik ben gewoon niet in stáát tot meer dan tien à vijftien minuten volgehouden ernst. Dus ja, ernst en scherts zullen elkaar afwisselen. Het wordt serieus als het moet, satirisch als het kan. Als Gaza weer eens ontploft, dan wil ik écht weten wat daar gebeurt. Dan halen we er iemand bij om nog eens uit te leggen hoe dat Israëlisch-Palestijnse conflict ook alweer in elkaar zit. Of dan gaan we naar Jens Franssen of Rudi Vranckx om ons te vertellen hoe de situatie ter plaatse is. Maar als Yves Leterme weer een uitschuiver maakt op Twitter, gaan we de kans niet laten liggen om ons daar eens vrolijk over te maken. Kortom, het wordt een lach en een traan.

En muziek, dat spreekt voor zich.

BYLOO: Sowieso. We gaan de beste platen draaien die je op Studio Brussel kunt horen, met af en toe een classic en wie weet ook weleens een toepasselijk plaatje dat we ophangen aan de actualiteit van de dag. En uiteraard hoor je tijdens de avondspits het popnieuws, een eeuwenoude traditie op Studio Brussel die we dit najaar misschien alleen een beetje anders inkleuren.

Heb je, tevens muziekrecensent voor Knack Focus, ook enige inspraak in de muziekkeuze?

BYLOO: Toch wel. We spelen natuurlijk voornamelijk platen uit de actuele playlist van Studio Brussel, maar er is altijd wel een aanleiding om eens een gouwe ouwe of iets compleet onnozels te draaien. En anders zoek ik wel een aanleiding. (lacht)

Kun je als dertiger eigenlijk nog wel jongerenradio maken?

BYLOO: Om te beginnen is Studio Brussel geen jongerenzender. Het is een zender voor mensen die zich jong voelen. Wij hebben heel veel dertigers en veertigers onder onze luisteraars, maar wel dertigers en veertigers die mee zijn met wat er leeft, die geregeld naar de film gaan en naar concerten, en die ook graag met een open geest naar de actualiteit kijken. En denk maar niet dat ik de enige dertiger ben bij Studio Brussel. Siska Schoeters ziet er nog altijd uit als een jonge hinde van 21, maar ze presenteert hier wel al tien jaar. En Christophe Lambrecht doet al meer dan honderd jaar Music@Work.

Wat versta jij, als luisteraar, onder goeie radio?

BYLOO: Radio moet boeien én swingen. Het één kan voor mij echt niet zonder het ander. Ik wil als luisteraar iets opsteken als ik naar de radio luister, maar niet als ik daarvoor naar een saai en lang gesprek moet luisteren dat zomaar wat richtingloos voortkabbelt. Dus ook als het hardcore informatief wordt, moet het een beetje rock-‘n-roll en funky zijn. Voor alle duidelijkheid: dat is geen pleidooi voor bloedeloos infotainment, wel een warme oproep om me als luisteraar niet nodeloos uit mijn sokken te vervelen. Radio moet ook pulseren, me goesting geven in de dag. Dus dat wordt de grote uitdaging voor het programma dat we nu gaan maken: om iets te doen met de actualiteit dat niet oppervlakkig is – dat echt in de diepte durft te gaan – en dat toch swingt, vooruitgaat, niet het gevoel geeft dat er te lang gezeverd wordt. Dus als je me nu wilt excuseren: ik moet dringend een show in elkaar gaan boksen.

(A.I.)