In het achtste seizoen van Entourage kruipt Jeremy Piven voor de laatste keer in de huid van de verrukkelijk vuilbekkende filmagent Ari Gold. Een vloek of een zegen? ‘Ik weet niet hoe lang mijn lichaam Ari nog had aangekund.’

Nu na acht seizoenen het doek valt over Entourage, de HBO-hit over de Hollywoodavonturen van superster Vincent Chase en zijn homies, verhuist fulminerend filmagent Ari Gold naar het tv-pantheon. Met onvergetelijke oneliners als ‘We’re gonna get drunk with Russell Crowe and head-butt some goddamn kangaroos.’ kan dat ook moeilijk anders.

De acteur die Gold al die tijd vertolkt heeft, zal de op superagent Ari Emanuel gebaseerde figuur niet snel vergeten. Toen de nu 46-jarige Jeremy Piven het toneelcircuit van Chicago jaren geleden voor L.A. inruilde, moest hij in tegenstelling tot beste makker John Cusack genoegen nemen met bijrollen in tweederangsfilms als Judgment Night, Kiss the Girls en Very Bad Things. De grote doorbraak kwam er pas met zijn vertolking van de immer kokende manager.

Nu rijst de vraag hoe het Piven in het post-Entourage-tijdperk zal vergaan. In de theaterwereld is hij persona non grata sinds hij zich in 2008 onder mysterieuze omstandigheden uit een Broadwayproductie terugtrok – het officiële excuus: kwikvergiftiging na een jarenlange sushiverslaving. En zijn vertolkingen in recente films als The Kingdom, The Goods: Live Hard, Sell Hard en Spy Kids: All the Time in the World verdienen niet bepaald het predicaat ‘memorabel’.

Bij onze ontmoeting in het luxueuze Four Seasons Hotel in Beverly Hills lijkt Piven zich niet ongerust te maken. Integendeel, hij geniet nog met volle teugen van het feit dat hij in schoonheid afscheid heeft genomen van Ari. ‘Ik ben ontzettend voldaan’, klinkt het. ‘Ari heeft een complete transformatie ondergaan. Toen zijn vrouw hem aan het einde van het zevende seizoen verliet, veranderde hij in een emotioneel wrak. Eindelijk kon ik hem als een mens van vlees en bloed neerzetten. Wat wil een acteur nog meer?’

Eiste het spelen van zo’n overspannen personage nooit zijn tol?

JEREMY PIVEN: Op een bepaald moment begon ik met gezondheidsproblemen te kampen, maar dat lag volledig aan mezelf. Ik kan alleen maar in de hoogste versnelling spelen. Als ik dat niet doe, heb ik het gevoel dat ik het publiek in de steek laat. Gelukkig kan ik nu tot rust komen. Ik weet niet hoe lang mijn lichaam Ari nog had aangekund.

En op mentaal vlak: nam je Ari’s woede soms mee naar huis?

PIVEN: Ben je gek? Dan had ik al lang geen vrienden meer. (Lacht) Eigenlijk werkte het net andersom. Als ik de set ’s avonds verliet, had ik amper nog energie om in discussie te treden. Als je dag in, dag uit voor de camera staat te schelden, te roepen en mensen te ontslaan, heb je werkelijk alle mogelijke demonen uitgedreven. Ari spelen was de ultieme catharsis. Zo’n kans krijg ik geen tweede keer.

Over tweede kansen gesproken: hoop je ooit nog terug op de planken te staan?

PIVEN:(Fel) Ik kan niet geloven dat net dat verhaal me blijft achtervolgen! Jaren heb ik in Chicago op de bühne gestaan, zonder één voorstelling over te slaan. In New York loopt het na enkele weken mis en plots word ik als een slappeling afgeschilderd. Iedereen lijkt te vergeten dat ik vier van de geplande zes maanden wel degelijk heb meegespeeld. Simpel was dat niet. Toen ik ’s morgens opstond, keek ik al uit naar het moment dat ik weer in bed kon kruipen. Laat iedereen maar lachen met mijn ‘Sushigate’, ik ben dolblij dat de dokters destijds ontdekt hebben wat er met me scheelde.

Waarom ligt het incident je na al die jaren nog steeds zo gevoelig?

PIVEN:(Zucht) Het zegt in mijn ogen veel over onze maatschappij. Het positieve moet het alsmaar vaker tegen het negatieve afleggen. De aanleiding van dit gesprek – een tv-show die cast en kijker acht seizoenen lang bleef verrassen – is ronduit uniek. En toch belanden we bij een onderwerp dat niet meer is dan een buiten proportie geblazen fait divers.

Terug naar ‘Entourage’ dan maar. Wat vind je het verrassendste element van het laatste seizoen?

PIVEN: Het onbekende terrein waarop Ari zich na zijn scheiding noodgedwongen begeeft. Geloof me: als een veertiger na negentien jaar weer aan het daten gaat en met een prille twintiger in een restaurant belandt, levert dat hilarisch aandoenlijke taferelen op.

De toon van het achtste seizoen is opvallend lichtvoetig. Is dat een reactie op de donkere zevende reeks waarin Vince een cocaïneverslaving ontwikkelde?

PIVEN: Die vraag moet je eigenlijk aan showrunner Doug Ellin stellen, maar ik denk dat hij ‘ja’ zou antwoorden. Nogal wat mensen vinden dat we in die reeks te ver zijn gegaan – naast de drugsperikelen van Vince was er ook nog zijn relatie met pornoster Sasha Grey. Persoonlijk blijf ik het een van de beste seizoenen vinden: de valkuilen van Hollywood werden zelden zo levensecht weergegeven.

Tot slot: ben je van plan om nog regelmatig met de rest van de ‘Entourage’-cast af te spreken?

PIVEN: Dat betwijfel ik. Ik moet bekennen dat ik me nooit echt ‘part of the gang’ heb gevoeld. In de beginperiode waren de jonkies – ze zijn bijna allemaal zowat tien jaar jonger dan ik – duidelijk geïntimideerd door mijn staat van dienst. Hoewel ik hen talloze keren aan de borst heb proberen te drukken, is er altijd een kloof gebleven. Trouwens, wie wil er nu met een klier als Ari rondhangen? (Lacht)

ENTOURAGE – SEIZOEN 8

Vanaf 4/1 op Acht.

DOOR STEVEN TUFFIN

Jeremy Piven – ‘ALS JE DAG IN DAG UIT OP DE SET LOOPT TE SCHELDEN, DRIJF JE AL JE DEMONEN UIT.’