Zaterdag 9/9, 22.10, Canvas
‘Zo stilaan – ik ben nu toch al een tijdje bezig – kan ik een bingokaart maken waarop ik de vragen voorspel. Het zou alleen een beetje raar zijn om in het midden van een interview plots ‘Bingo!’ te roepen’, grijnst Bart De Pauw. Deze week is hij te gast in Alleen Elvis blijft bestaan. En hij is enthousiast. ‘Het is leuk om eens een interview te doen waarbij je het over dingen kunt hebben die verder gaan dan de clichés waar het in sommige interviews bij blijft. Dit programma snijdt dieper.’
Als televisiemaker had je vast meteen enkele beeldfrag-menten in gedachten?
Bart De Pauw: Veel kan ik er nog niet over kwijt, maar een paar kwamen inderdaad meteen bij mij op. Het is wel allemaal een beetje nostalgisch: welke momenten hebben voor mij iets betekend en mij gevormd bij mijn eigen werk?
Naar verluidt staat Fawlty Towers daarbij met stip op één.
De Pauw: (beslist) De beste comedy die ooit geschreven is. Die reeks zit zo slim in elkaar. John Cleese laat een viertal verhaallijntjes vertrekken die elkaar op een hele toffe en organische manier raken, om ten slotte in een mooie apotheose te eindigen. Normaal gezien lach ik zelden luidop bij films of series, maar hierbij gaat het gewoon niet anders. Fawlty Towers is een van de fragmenten die ik gekozen heb omdat ik zou willen dat ik het zelf gemaakt had.
Herken jij jezelf in John Cleese’ manier van werken?
De Pauw: Net als hij werk ik altijd heel lang aan mijn reeksen. Cleese sleutelde drie jaar aan een reeks van zes afleveringen. Akkoord, drie jaar is misschien wel wat overdreven, maar hij heeft eraan gewerkt tot het helemaal af was. Als je dat vergelijkt met het werk van andere schrijvers… De meesten maken zich er te gemakkelijk af. Daarom raad ik jonge scenaristen aan om op zijn minst te probéren het werk van hun grote voorbeelden te evenaren. Mijn vrouw noemt mijn kritische zin mijn grootste talent. Ik ben niet snel tevreden met wat ik gemaakt heb en blijf het steeds verder zoeken.
Net als René Redzepi, de chef van de Deense sterrenzaak Noma, over wie je ook een fragment toont.
De Pauw: Uit de documentaire Ants on a Shrimp. Ik zag daarin veel gelijkenissen tussen zijn restaurant en de televisiewereld. Het was verrassend om te zien hoeveel tijd Redzepi steekt in het creëren van een schotel. Dingen die niet lukken, moet je durven weg te smijten, ook al heb je er al heelder dagen aan gewerkt. Je gaat voor de ultieme smaaksensatie. Een schotel verorberen gaat altijd sneller dan ze klaarmaken. Toen mijn jongste fictiereeks It’s Showtime één dag op Telenet stond, was er al een reactie van iemand die ze op één namiddag al helemaal had bekeken. En dat terwijl ik er drie jaar aan had zitten schaven, tot alles naar mijn zin was. (lacht)
Jorik Leemans
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
