[3 vragen aan]

© Simon Spruyt

Simon Spruyt

1 Waar komt die naam ‘Papa Zoglu’ vandaan?

Simon Spruyt: Ik had die al gebruikt voor een nevenpersonage in mijn reeks De furox. Gepikt van Nikos Papazoglou, een Griekse zanger die mijn vader graag hoort. Achteraf heb ik trouwens ontdekt dat de naam ‘zoon van een priester’ betekent in het Turks. Dat was mooi meegenomen met al die religieuze referenties in het boek. Sommige personages beschouwen Zoglu bovendien als een soort messias.

2 Waarom een sprookje?

Spruyt: Papa Zoglu is gegroeid uit een weggevallen hoofdstuk van mijn vorige boek Junker. Daarin zou meid Greta aan de jonge Ludwig een sprookje vertellen om de willekeur van de natuur te illustreren. Ik vond dat stuk al gauw heel prettig om te maken. Aanvankelijk had het een heel andere stijl, meer cartoonachtig. Ik had al zeventig bladzijden toen Google Images me in de richting van een tweedimensionale grafiek heeft geduwd, geïnspireerd op middeleeuwse en volkse kunst. Het viel me op hoe stripachtig middeleeuwse verluchte manuscripten eigenlijk waren. Ik kon me ook vinden in de neutraliteit van de portretten uit die tijd. Het draait niet om de individualiteit van de figuren, het zijn louter functionele ‘poppetjes’. Dat heeft ertoe geleid dat ik van mijn personages vaak maar enkele digitale tekeningen maakte, die ik kopieerde waar ik ze nodig had. Door de afwerking in aquarel zien ze er toch niet altijd hetzelfde uit. Die grafische invloed heeft het verhaal ook filosofischer gemaakt in vergelijking met de pure kolder van mijn eerste pogingen. Al blijft er een interessant contrast tussen verhaal en grafiek. In de middeleeuwen zou ik met Papa Zoglu trouwens op de brandstapel geëindigd zijn.

3 Je doorbreekt geregeld de vierde muur, bijvoorbeeld door ‘blablabla’ te schrijven wanneer de lezer de tekst gemakkelijk zelf kan invullen. Waarom?

Spruyt: Als ik iets lees of zelf schrijf, ben ik mij voortdurend bewust van de trucjes die elk verhaal vormgeven. Er zitten altijd structuren en toevalligheden in die de realiteit niet vertoont. Ik benadruk dat artificiële graag, bijvoorbeeld wanneer Zoglu uit een koe geboren wordt en iedereen dat ziet aankomen. Het boek gaat ook over dat soort structuren die betekenis lijken te suggereren waar er misschien helemaal geen is.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content