Lokerse Feesten, Dag 1: Magnus redt de meubelen

De Jeugd Van Tegenwoordig, The Opposites en Example pakten op de openingsdag van de veertigste Lokerse Feesten uit met patserige hiphop, hardcore vibes en ninetiesclichés, terwijl Magnus de zomer officieel voor geopend verklaarde.

‘Sound is powerful / Rythm is deified’, zong Tom Barman omstreeks kwart voor tien ’s avonds op de Grote Kaai in Lokeren, twee nummers ver in de live-set van Magnus. En inderdaad, de openingsdag van de veertigste editie van de Lokerse Feesten stond in het teken van de opzwepende ritmes.

Hiphop, hardcore en nineties-clichés

Er waren om te beginnen de blitse bliepjes van De Jeugd Van Tegenwoordig (**1/2), die er de sfeer vroeg op de avond – het was 19u en de grote massa moest nog komen – meteen probeerde in te brengen met achtereenvolgens ‘Hollereer’ en ‘Watskeburt?!’, weliswaar in te laks gespeelde versies. “Ik ben blij dat er niet zo veel mensen zijn gekomen, dan hebben jullie meer plaats om te dansen”, aldus Willie Wartaal, de donkere jongen die de autotunes beheerste. “We maken er een seksuele workshop van!”, vulde Faberyeyo aan, die met ‘Op Een Seksuele Wijze’ het slapstickgehalte van de show hoog hield. Ondertussen speelde Vjièze Fur voor butler door een plateau bier uit te delen aan het publiek en strooide geluidsleverancier Bas Bron met logge beats. En u? U stond erbij en keek o zo zuur.

Veel meer publieke participatie, maar veel minder muzikale kwaliteit, was er bij de soortgenoten van The Opposites (*), die hiphop met hardcore vibes besprenkelden en daar vlagen Faithless en Bloody Beetroots in vermengden. Dat gaf halve EHBO-taferelen, compleet met moshpits. De hemel op aarde? Misschien voor de fanatiekelingen helemaal vooraan, maar niet voor de muziekliefhebbers en hun kleine kinderen die daar plaats voor moesten ruimen.

Ook de passage van Elliot John Gleave alias Example (*) – een relatief jonge zanger-rapper die big is in Brittain, maar bij ons nog weinig belletjes doet rinkelen – sprak niet echt tot de verbeelding. Hoewel hij ooit onderdak vond bij het label van Mike ‘The Streets’ Skinner en hij Nero, Calvin Harris en Pet Shop Boys als referenties op zijn CV heeft staan, vervielen hij en zijn band op de Grote Kaai in formule-achtige nineties-dance. Als u Example ingeeft in Google, krijgt u vooral verhaaltjes te lezen over zijn huwelijk met de voormalige Australische Miss Erin McNaught. Dat zegt eigenlijk al genoeg.

Bass & Brains

Gelukkig redden Tom Barman en CJ Bolland even voordien de meubelen met Magnus (****1/2), sinds deze zomer een volwaardige live-band – met Tim Vanhamel op gitaar, Christophe Claeys (ex-Balthazar) op drums en Joris Caluwaerts (o.a. Zita Swoon) op keys.

Hoewel Magnus met een nieuwe plaat op de proppen komt op 1 september, was hun set toch voornamelijk gebouwd rond de songs uit het tien jaar oude ‘The Body Gave You Everything’.

Daarvan vielen openers ‘The Pick-Up’ en ‘Rythm Is Deified’ nog een beetje in het water vanwege een te flauwe klankbalans, maar wat later wakkerde ‘Jumpneedle’ het vuur toch aan. “Come on and get down!”, schreeuwde Barman. U bleef er, de hele show trouwens, opmerkelijk kalm bij.

Het gaspedaal bleef ingedrukt tijdens floorfiller ‘French Movies’ en ‘Soft Foot Shuffle’ – drum-‘n-bass met brains én gierende gitaren uit de koker van Vanhamel. Al werd er even op de rem gedrukt in ‘Rock Chick’ en ‘Assault On Magnus’, songs die even beeldig op een dEUS-plaat hadden kunnen staan.

En de teasers uit het te verschijnen ‘Where Neon Goes To Die’? Die deden niks dan goeds voorspellen. ‘Singing Man’ – met backingvocals van Vanhamel – klonk opvallend potig, ‘Regulate’ verrassend pompend. Met ‘Catlike’ en de komende single ‘Puppy’ werden dan weer avontuurlijke uitjes richting R&B gemaakt. En dan moet u weten dat daar op de plaat nog gastbijdragen van onder meer Wovenhand-opperhoofd David Eugene Edwards en Buraka Som Sistema’s Blaya bijhoren.

Ook De Jeugd Van Tegenwoordig dook met Magnus de studio in, trouwens. Maar hun collab ‘Slecht Gaan’, die rond de kerstperiode als aparte single uitgebracht zou worden, kreeg geen live-opvoering op de Grote Kaai.

Maakte wel act de présence: Thomas de Smet, ex-Zita Swoon, die gebombardeerd werd tot basgitarist tijdens ‘Summer’s Here’. “De zomer is nu officieel begonnen”, zei Barman, terwijl zijn band een zwoel jazznummertje opvoerde. Voor 1 september zal ie niet gedaan zijn, die zomer.