Wie is Caroline Vermeir, de Antwerpse illustrator die art work maakt voor Steven Spielberg?

© Ellen Claes
Milena Maenhaut
Milena Maenhaut Journalist bij Knack Focus

Je kan alles doen wat je wilt. Een quote uit Back To The Future én het soort geloof waarmee je het tot in Hollywood schopt, zoals Caroline Vermeir deed met artwork voor dezelfde film.

ASL: 30. Vrouw. Antwerpen

Instagram: @studiocarohq

Favoriete quarantaine-app: meditatie-app Balance

Als kind droomde ze in de les en tekende ze in de kantlijn van haar cursussen. Op haar vijftiende leerde ze zichzelf ongeveer alles wat Adobe te bieden had en zat ze op het puntje van haar stoel haar middelbareschooltijd uit, tot ze eindelijk naar de kunstacademie mocht.

Nu tekent Caroline Vermeir wekelijks portretten voor De Morgen, ontwierp ze een albumcover voor Coely, wordt haar werk tentoongesteld in Londen en in een virusvrije wereld zou ze spreken op de innovatieve Digital Art Conference Antwerp. Daarbovenop maakt ze artwork voor Amblin Entertainment, het productiebedrijf van Steven Spielberg. Of hoe een sciencefiction- en tekenobsessie je ook iets kan opleveren. Want in tegenstelling tot wat ze je op de middelbare school wijsmaken: het is niet alleen wiskunde waarmee je het ver kan schoppen.

In opdracht van Telenet kwam twee weken geleden haar poster voor seizoen drie van Westworld uit, een western sciencefictionserie van HBO. Nu ons dagelijks leven op een aflevering van Black Mirror lijkt, houdt ze zich even weg van het genre. Maar normaal gezien wordt ze geïnspireerd door scifi. Door Back To The Future bijvoorbeeld, waarmee ze het tot ongeveer bij Spielberg schopte. Via Britse popcultuur- en artworkwebshop Zavvi werd haar werk het nieuwe officially licensed artwork van de filmserie uit de jaren tachtig. De films werden geregisseerd door Robert Zemeckis, via het productiebedrijf Amblin Entertainment was Spielberg de executive producer.

Astronauten

Wat Vermeir zo goed aan Back To The Future vindt, is simpelweg ‘alles’. ‘De soundtrack, het duo Michael J. Fox en Christopher Lloyd en het dorp met zijn ‘alles kan’-sfeer. Je kan alles doen wat je wilt zolang je maar genoeg experimenteert, lijkt de boodschap.’ En de knipoog naar de jaren tachtig. ‘Ik ben heel nostalgisch, ik wil altijd terug naar een tijd die er niet meer is. Ik geloof tegelijk ook dat die tijd terugkomt. Dat je die opnieuw kan bereiken als je er genoeg aan werkt.’ Zonder tijdreizen dan. En mét die Nike-mentaliteit.

De jaren tachtig komen terug in haar ontwerpen. Net zoals in ongeveer de helft van de series waar Netflix mee scoort. Millennials en nostalgie gaan hand in hand. Vermeir was altijd al aangetrokken tot de eighties, en dan vooral als er wat verlatenheid, een distopisch gevoel en felle kleuren inzitten. Een beetje wat je nu ziet als je naar een hippe door pandemie verlaten buurt gaat en de art school kids met een broek die tien centimeter boven de grond zweeft netjes op anderhalve meter uit elkaar zitten.

Of wat je in zo goed als elk schilderij van Edward Hopper ziet. Vermeir maakte vorig jaar een tribute aan de New Yorkse realist. In Spacehawks – naar Nighthawks – zitten astronauten in een bar, van elkaar gescheiden door hun helm. Lijkt verontrustend goed op hoe een dokter tegenwoordig op huisbezoek gaat. De desolate schilderijen van Hopper worden plots veel meer gedeeld op Instagram, zegt Vermeir. We lijken comfort te vinden in wat een beetje op onze door corona geteisterde wereld lijkt. Ook de niet bepaald vrolijke werken van Franse absurdistische schrijver Albert Camus worden opnieuw massaal gelezen. Misschien is ook sciencefiction kijken dan zo gek nog niet.

Sinds 16 maart verschijnt op Telenet Play en Play More elke maandag een nieuwe aflevering van het derde seizoen van Westworld.

Spacehawks
Spacehawks© Caroline Vermeir

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content