‘Youth’: Hypergestileerde zedenkomedie

© gf

Paolo Sorrentino’s nieuwste film zoomt in op twee oude vrienden (Michael Caine en Harvey Keitel) die in een luxeresort van een rustgevende vakantie genieten en terugblikken op hun leven. Net als in La Grande Bellezza heeft ook Youth iets van een audiovisueel vreugdevuur der ijdelheden.

Paolo Sorrentino heeft altijd al de schemerzone tussen het grandioze en het groteske, tussen kunst en kitsch en tussen Ingmar Bergman en Bond zonder Naam opgezocht, wat in het verleden fascinerende evenwichtsoefeningen als Il divo (2008) en La grande bellezza (2013) opleverde. En een enkele uitschuiver als This Must Be The Place (2011).

In Youth voert Sorrentino hetzelfde kunstje op, maar ook nu weet hij – meestal toch – op een elegante manier op het koord tussen het barokke en het banale te dansen. Decadente plaats van afspraak is een luxeresort in de Zwitserse Alpen, waar twee oude vrienden niet alleen hun leven bespreken, beklagen en bespotten, maar ook dat van hun kinderen, hun entourage en de andere hotelgasten.

De een is een gepensioneerde componist (Michael Caine) die weigert voor de laatste keer het dirigeerstokje op te nemen, ook al smeekt de Queen hem daarom. De ander is een uitgerangeerde filmmaker (Harvey Keitel) die alsnog hoopt zijn opus magnum af te leveren, ook al liggen zijn artistieke hoogdagen achter hem. Zoals steeds maakt Sorrentino er een somptueus beeldenballet van en laat hij zijn camera gracieus en op dwingende muziek door hotelgangen, over zwembaden, alpenweides, lusttuinen en jonge en niet meer zo jonge lichamen glijden.

Net als zijn superieure voorganger La grande bellezza krijgt ook Youth op die manier iets van een audiovisueel vreugdevuur der ijdelheden én van een twee uur durende, met holle bombast flirtende parfumreclame. Maar één: Caine en Keitel etaleren de vorm van jeunes premiers als de Statler en Waldorf van dienst. Twee: de toon is vaker geestig en gevat dan protserig en pompeus. En drie: ook nu weet Sorrentino zijn hypergestileerde zedenkomedie een melancholische ziel in te blazen. Een luxe-oord waarin het twee uur best prettig toeven is.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content