Lang geleden dat hier nog zo’n spannende, expressieve, niet meteen met één luie oogopslag te overschouwen indierockplaat aanspoelde. Wand is een psychedelische band uit LA die tot de kennissenkring van garagerockers Mikal Cronin en Ty Segall behoort. Op deze vierde elpee is van die verwantschap niet veel meer te merken. Plum manoeuvreert zich assertief in het gat dat nog gaapte tussen de gracieuze ballads van vroege Radiohead en de abstracte gitaarbouwsels van Polvo, een ninetiescultgroepje dat dan weer wat mosterd van Television had geleend. Wie zelfs maar een van deze bands een warm hart toedraagt, zal in stuwende, kletterende songs zoals High Rise en White Cat, de sierlijk opengeplooide smart van The Trap en Driving of de deelverzameling daarvan die Blue Cloud heet snel nieuwe chouchous vinden.
