Venetië 2010: Review: Barney’s Version

Een beetje geestig, een beetje triest, maar helaas geen echte cinema.

Richard J. Lewis met Paul Giamatti, Rosamund Pike, Dustin Hoffman

Op een dag vind je de liefde van je leven en dan ben je weg natuurlijk. Althans dat vindt tv-producer Barney Panofsky die nota bene op zijn eigen huwelijkfeest smoorverliefd wordt op een andere vrouw. Dat resulteert – faiblesse oblige – in het nodige romantische gekibbel, gestuntel en gefilosofeer in deze tragikomische adaptatie van Mordecai Richlers roman. Paul Giamatti, die hiervoor een Golden Globe won, beleeft zichtbaar plezier aan zijn dertig jaar omspannende en licht schizofrene rol van huisvader, dromer, egomaan en neuroot, terwijl good ole’ Dustin Hoffman zo mogelijk nog meer lol trapt in die van Barney’s flamboyante pa. Alleen jammer dat inblikker Richard J. Lewis alles in banale kaders murwt als ware het een langgerekte tv-sitcom en dat de slotact – waarin Barney kampt met Alzheimer – verzuipt in de gemakzuchtige schmaltz. Een beetje geestig, een beetje triest, maar helaas geen echte cinema. (D.M.)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content