Tv-tip: ‘Shame’, met Michael Fassbender als seksjunk (Canvas 21.05u)

In dit zeden(loos)drama van Steve McQueen kruipt een sublieme Michael Fassbender in de huid van Brandon, een verleidelijke kantoorklerk uit New York die buiten de diensturen een ziekelijke sexverslaafde blijkt.

Lef heeft hij wel, Steve McQueen. In Hunger (2009) focust hij op de fysieke aftakeling van een veroordeeld IRA-lid in hongerstaking. In 12 Years a Slave (2013) boort hij het – in de Amerikaanse cinema vaak genegeerde – thema van de slavernij aan. Centraal daarbij staat altijd het menselijke lichaam, dat McQueen onbehaaglijk fysiek in beeld brengt. Dat geldt ook voor Shame, zijn omstreden film over seksverslaving in moderne internettijden.

Seks domineert het leven van Brandon (Michael Fassbender), een New Yorkse corporate executive. Op straat en in de metro heeft hij alleen maar oog voor de benen of het achterwerk van vrouwen. Zowel thuis als op kantoor – zijn computer staat vol met porno – masturbeert hij dwangmatig. En als hij een orgasme heeft bij een van de prostituees die hij systematisch inhuurt, ontlokt dat hem meer een schreeuw van verdriet en pijn dan van plezier.

Van een gezond seksleven kun je bepaald niet spreken: Brandon is een seksueel roofdier dat non-stop op zoek is naar opwinding, maar doet dat zo impulsief en dwangmatig dat het weerzinwekkend wordt. En al brengt McQueen de seks expliciet in beeld, zelf word je ook niet bepaald geil van deze compromisloze karakterstudie, die net zozeer over eenzaamheid handelt.

Brandon woont hoog in de lucht in een chique appartement met panoramisch zicht op New York. Maar McQueen, zijn vaste cameraman Sean Bobbitt en productiedesigner Judy Becker maken er een oogverblindende designshow van. Shame bulkt van de kale grijze ruimtes, de beelden zijn veelal gedrenkt in een steriel blauw dat de emotionele leegte in Brandons leven benadrukt.

De enige vrouw die wanhopig contact met Brandon zoekt, is zijn fragiele zus Sissy (Carey Mulligan), een jazzzangeres in een nachtclub. Maar ook zij kan nauwelijks tot hem doordringen, alleen eigenlijk door te zingen, een triest New York, New York bijvoorbeeld. Een moderne nachtmerrie in a city that never sleeps. (LJ)

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content