De vierde speelfilm van het Russische toptalent Andrey Zvagintsev is een voortreffelijk opgebouwde vertelling over de strijd tegen corruptie, losjes geïnspireerd op het bijbelse verhaal van Job.
De enige Russische titel uit de nochtans rijkelijke programmatie van het Film Fest, maar dat is niet uitsluitend waarom ‘Leviathan’ uw aandacht verdient. Het is een meeslepende, sterk allegorische vertelling die speelt aan het randgebied van een klein kuststadje, ter hoogte van de Barentsszee. De film gaat over een driftige automonteur die op het schiereiland samenleeft met zijn stoïcijnse vrouw en tienerzoon uit een vorig huwelijk, maar er wordt opgejaagd door de medogenloze burgemeester – met wie de man in een zwaar geschil is geraakt.
‘Leviathan’ is een scherpe aanklacht tegen de hedendaagse Russische maatschappij, waar de sociale kloof enorm is toegenomen. Wat de vierde speelfilm van Andrey Zvyagintsev (‘The Return’, ‘Elena’) uitzonderlijk maakt, is het meesterschap van de topregisseur, wiens geduldig observerende stijl en meticuleuze mise-en-scène ondersteund wordt door een hypnotiserende, doch onconventionele score van de Amerikaanse componist Philip Glass. De adembenemende beelden zijn van vaste fotografieleider Mikhail Krichman. Het voortreffelijk opgebouwde verhaal wordt naar een wondermooie finale geleidt, waar slechts het geluid van de omringende natuur rust kan brengen.
Dieter Vanden Bossche
