Op 19 september worden op het Filmfestival van Oostende de Ensors uitgereikt, de Vlaamse filmprijzen. De juryvoorzitter is Jan Leyers. Kritisch is de zanger en presentator alvast. ‘Voor de Vlaamse film was 2015 gemiddeld.’
Wat de Oscars zijn voor Tinseltown en omgeving, zijn de Ensors voor Vlaanderen: de belangrijkste bekroning voor films. Waste Land van Pieter Van Hees heeft 13 nominaties en zou dus weleens de slokop van de avond kunnen worden. Ook Raf Reyntjens en zijn film Paradise Trips hebben met 9 nominaties heel wat prijzenpotentieel in huis.
Dit jaar staat Jan Leyers aan het hoofd van de jury. Onder andere actrice Vivian De Muynck, acteur Jurgen Delnaet, schrijver Peter Terrin en Johannes Verschaeve, opperhoofd van The Van Jets, vergezellen hem. Eerder was Leyers ook al juryvoorzitter op het Filmfestival van Gent.
Hoe ontstond jouw liefde voor de cinema?
Jan Leyers: ‘Als kind keek ik op zaterdagnamiddag naar de avonturenfilms op de BRT. Als tiener ging ik wekelijks naar de cinema. Op school zagen we vijf films per jaar, allemaal auteurscinema uit de jaren 70. Als student in Gent trok ik bijna elke dag naar Studio Skoop, waar veel arthousefilms vertoond werden.’
‘Toen was naar de film gaan nog een event. Als de Cartoon’s in Antwerpen een film van Hitchcock draaide, moest ik daar gewoon zijn. Vandaag zijn bijna alle films permanent online te bekijken. Handig, maar het neemt ook een beetje van de magic weg.’
Heb jij als muzikant vooral op de soundtrack gelet?
Leyers: ‘De muziek is voor mij belangrijk, maar niet belangrijker dan de rest. Ik zit niet in de cinemazaal met de oren van een muzikant, maar met de ogen van een filmkijker.’
‘Een film moet voor mij consistent zijn qua toon en stijl. Ik hou niet van een film die begint als een whodunit en eindigt als iets dat een komedie wil zijn. Die samenhang begint uiteraard bij het scenario, maar ook de acteerprestaties en de art direction moeten elkaar versterken, en niet – wat je wel eens ziet – elkaar in de weg lopen.’
De laatste jaren zijn we steeds meer trots op de Vlaamse films. Is dat chauvinisme terecht?
Leyers: ‘2015 was een gemiddeld filmjaar voor Vlaanderen. Goed, maar niet memorabel. Sowieso is het raar om over ‘de’ Vlaamse film te spreken. Wat is dat, een Vlaamse film? Dat is geen eenduidig merk zoals bijvoorbeeld de Scandinavische thrillers. Die baden allemaal in dezelfde sfeer. Het enige wat de inzendingen voor de Ensors gemeen hebben, is dat ze in Vlaanderen geproduceerd worden. Rundskop en Violet voldoen aan dat criterium, Bowling Balls en Frits en Freddy ook. Een erg kleurrijk palet dus.’ (JVL)
