Films over films

Kenners tippen Hugo, de film van Martin Scorsese over filmpionier Georges Méliès, als een van de te kloppen kandidaten voor de Oscars. In het verleden kregen nog enkele andere ‘films over films’ een Oscarnominatie.

De Oscarnominaties worden pas over enkele weken bekendgemaakt, maar nu al werpen twee films zich op als de voornaamste kanshebbers: ‘Hugo’ van Martin Scorsese en ‘The Artist’ van Michel Hazanavicius. Niet toevallig gaan die over de opkomst van de filmindustrie en Hollywood, een thema dat bij de Oscarstemmers vaak populair is gebleken. Zes andere films over films.

Sunset Blvd. (1950)

Een van de vele meesterwerken van Billy Wilder, over een scenarist die intrekt bij een vergeten ster van de stille film. Tegelijk een eerbetoon aan het oude Hollywood en een bittere aanklacht tegen de manier waarop de filmindustrie haar vedetten soms bij het grof vuil zet – Wilder kreeg van filmmogul Louis B. Mayer dan ook te horen dat hij in de hand beet die hem voedde. Desondanks won Sunset Blvd. drie Oscars.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Singin’ in the Rain (1952)

De overgang van de stille naar de geluidsfilm staat ook centraal in de bekende musical Singin’ in the Rain, waarin een succesvolle actrice haar carrière gefnuikt ziet door haar schrille stem. Hoofdrolspeelster Jean Hagen werd genomineerd voor een Oscar.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

The Bad and the Beautiful (1952)

Een tirannieke filmproducent, gespeeld door Kirk Douglas, zit aan de grond en probeert zijn carrière nieuw leven in te blazen met de hulp van drie mensen – een regisseur, een actrice en een scenarist – die hij zelf ooit een eerste kans gaf. Enige probleem: de drie haten hem omdat hij hen niet alleen in Hollywood lanceerde, maar hen ook een mes in de rug stak. Dit melodrama van Vincente Minnelli kreeg wel vijf Oscars, maar was niet eens genomineerd als beste film, nog steeds een unicum in de Oscargeschiedenis.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Inside Daisy Clover (1965)

Een jong meisje dat beroemd wil worden, valt in de handen van een sinistere studiobaas – gespeeld door Christopher Plummer, die in hetzelfde jaar ook te zien was als de patriarch in The Sound of Music – die haar manipuleert en uitbuit, en haar er zelfs toe dwingt te doen alsof haar moeder gestorven is. Een gitzwarte film over Hollywood die drie Oscarnominaties kreeg.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Barton Fink (1991)

Donkere komedie van de Coenbroers over een theaterschrijver die door Hollywood wordt ingehuurd om een filmscenario te schrijven en zijn intrek neemt in een schamele hotelkamer, waar er een knoert van een writer’s block op hem ligt te wachten. Barton Fink won de Gouden Palm in Cannes en kreeg ook drie Oscarnominaties, maar haalde aan de bioscoopkassa’s niet eens genoeg op om de productiekosten terug te betalen.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

The Player (1992)

Nadat hij jarenlang in de obscuriteit had gewerkt, maakte regisseur Robert Altman begin jaren 90 een glorieuze comeback met deze satire over een paranoïde studiobaas (Tim Robbins) die ervan overtuigd is dat een ontevreden scenarist hem naar het leven staat. Ondanks het weinig flatterende beeld dat The Player van Hollywood ophangt, waren meer dan zestig filmsterren bereid zichzelf te spelen en kreeg Altman een Oscarnominatie als beste regisseur.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content