In de biopic Sully brengt Clint Eastwood een saluut aan de piloot die Captain America tegen wil en dank werd. Toch?
In Bird (1988) zong hij de blues van jazzlegende Charlie Parker. In J. Edgar (2011) ontmaskerde hij FBI-baas, communistenjager en latente homoseksueel J. Edgar Hoover. In American Sniper (2014) nam hij Uncle Sams dodelijkste scherpschutter Chris Kyle in het vizier. Aan die reeks biopics over buitengewone maar allesbehalve onbesproken Amerikanen voegt Clint Eastwood nu ook Sully toe, een eresaluut aan kapitein Chesley Sullenberger, die in januari 2009 met zijn Airbus A320 een noodlanding maakte op de Hudsonrivier in hartje New York.
Geen enkele van de 155 passagiers raakte bij dat ‘mirakel op de Hudson’ gewond. Maar hoe kundig zijn stunt- en vliegwerk ook was, en hoezeer hij ook door de media werd gevierd als een all-American hero, de geroutineerde en bescheiden ‘Sully’ werd achteraf wel op de rooster gelegd door de National Transportation Safety Board. Dat was er namelijk geenszins van overtuigd dat zijn boude beslissing om na het uitvallen van beide motoren op het water te landen wel de veiligste en dus juiste optie was.
In zijn gekende franjeloze werkmansstijl doet Eastwood – 86 inmiddels! – haast zakelijk verslag van het proces waarop Sully uiteindelijk werd gezuiverd van alle blaam, én van de spectaculaire landing en reddingsoperatie die, dwars tegen de heersende Hollywoodfanfare in, in efficiënte spaarmodus in beeld wordt gezet. Sully is dus een rechtbankdrama, rampenfilm en psychologisch profiel ineen. Het is een film die weliswaar nooit de ijle hoogtes van Oscarwinnaars Unforgiven (1992) of Million Dollar Baby (2004) bereikt en soms op automatische piloot lijkt te zweven, maar waar geen gram te veel aan zit, waarin een grijs geverfde Tom Hanks met discrete overtuiging een alledaagse Captain America neerzet, en die afklokt na zesennegentig vakkundig genavigeerde minuten.
Als één Hollywoodregisseur de kunst verstaat om complexe thema’s als plicht, eer en loyaliteit simpel te presenteren, en complexiteit te creëren in eenvoudige scènes, dan is het good old Eastwood wel. Maar ondanks zijn ingetogen aanpak, met slechts hier en daar een sentimenteel riedeltje op de klankband of een welgekozen close-up van huiscameraman Tom Stern, is het duidelijk waar zijn sympathie ligt. En dat is bij Sullenberger, die niet alleen een plichtsbewuste patriot en loyale huisvader blijkt, maar ook een individualist, entrepreneur en libertair die door niemand zijn vleugels laat afpakken en botst op de regelneverij van de overheid.
Een naar rechts afbuigend heldendicht? Of een als biografie verpakte casestudy over een verdeelde natie die sinds 9/11 haar moreel en politiek kompas kwijt lijkt en dringend op zoek is naar ervaren piloten? U vraagt, Eastwood draait.
SULLY ***
Clint Eastwood met Tom Hanks, Aaron Eckhart, Laura Linney 2016_11_23_22_48_16_07.xml
DAVE MESTDACH
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
