De tien hoogtepunten van het Film Fest Gent 2014

© Jerroen Willems/Facebook Filmfestival Gent

Rewind: De tien hoogtepunten uit de voorbije 41e editie van het Film Fest Gent.

1. Leviathan

Prachtige, sterk allegorische vertelling van topregisseur Andrey Zvagintsev, die speelt aan het randgebied van een klein kuststadje, ter hoogte van de Barentsszee. Het is een scherpe aanklacht tegen de hedendaagse Russische maatschappij, over een driftige automonteur die in het nauw wordt gedreven door de medogenloze burgemeester van het schiereiland. De adembenemend mooie beelden zijn van vaste fotografieleider Mikhail Krichman.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

2. Lucifer

Nieuwe cinematografische triomf van natuurtalent Gust Van den Berghe. Een engel wordt ten val gebracht en komt op zijn weg naar het hellevuur in aanraking met het aards paradijs: een Mexicaans dorpje waar de vreemdeling een mirakel verricht, wordt verleid en weer even snel verdwijnt als hij gekomen is. De regisseur van ‘En waar de sterre bleef stille staan’ en ‘Blue Bird’ liet zich inspireren door een 17e eeuws treurspel van de Nederlandse dichter en toneelschrijver Joost van den Vondel. Zoals vanouds zet hij dit bronmateriaal volledig naar zijn hand. Door het gebruik van een cirkelvormige lens creëert Van den Berghe een volstrekt unieke wereld, die bol staat van mystiek, religie en referenties naar de schilderkunst. Een even gedurfd als radicaal vormexperiment dat u onder geen beding mag missen.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

3. Futatsume no mado (Still the Water)

Het subtropisch eiland Amani vormt het decor van deze uiterst raak geobserveerde parabel over de groei naar volwassenheid. Alles draait om een introverte jongen die in het reine probeert te komen met zijn gevoelens, terwijl zijn vriendinnetje worstelt met de nakende dood van haar moeder. ‘Still the Water’ offereert meditatieve cinema van de meest lyrische soort en is een film die vooral uitblinkt in kleine gebaren van grote betekenis. Een pareltje van pure eenvoud, dat je met groeiende bewondering gade slaat. Van Naomi Kawase.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

4. Birdman

De slotfilm van deze editie is werkelijk een verademing om naar te kijken. Zelden heb ik nog een Amerikaanse film gezien die zo verduiveld grappig is en toch nooit pretentieus gaat klinken. Alles zit ook precies juist in ‘Birdman’: van de onwaarschijnlijke cameravoering (een technisch huzarenstukje!), de heerlijk op elkaar afgestemde ensemble-cast tot de knetterende dialogen. Michael Keaton mag dan nog de show stelen als de gevallen filmster uit de titel, de grootste verrassing komt van Alejandro González Inárritu, de Mexicaanse rasverteller die deze bijtende satire voortstuwt tot een wervelende brok cinema.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

5. The Tribe

‘The Tribe’ volgt een nieuwbakken student die terecht komt in een armtierig pensionaat waar de misdaad welig tiert. Het is een uitermate brutale omgeving, waar alleen de wet van de sterkste telt. De film is integraal in gebarentaal (zonder dialogen of onderschriften) en werd opgenomen met uitsluitend niet-professionele acteurs. Regisseur Myroslav Slaboshyptskiy weet deze beperkingen optimaal te benutten en toch een enorme geladenheid te geven aan zijn debuutfilm, wat op de spits wordt gedreven in de finale die je helemaal uit je lood slaat.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

6. Devil’s Knot

Een vastberaden detective (Colin Firth) geloofd hard in de onschuld van drie tieners die na een weinig diepgaand onderzoek werden aangeklaagd voor de moord op enkele kleine jongens. Door de verdediging van deze gedoodverfde veroordeelden op zich te nemen, maakt de man zich niet bepaald geliefd bij de geschokte families van de slachtoffers. De synopsis mag dan nog clichématig klinken, deze uistekende comebackfilm van de Canadese cineast Atom Egoyan (waarvan ook ‘The Captive’ tijdens het Film Fest te zien was) brengt op een heel volwassen manier de kern van de onopgeloste zaak aan de oppervlakte.

Het op ware feiten gebaseerde ‘Devil’s Knot’ is dan ook merkelijk beter dan dit predikaat doorgaans bij dat soort films doet vermoeden.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

7. The Salt of the Earth

Verbijsterende documentaire van Wim Wenders en Juliano Ribeiro Salgado, waarin de Duitse regisseur in het kielzog reist van de befaamde Braziliaanse voormalige Magnum-fotograaf Sebastião Saldago, een avonturier pur sang met een mateloze wilskracht en een warm hart. Wie al getroffen wordt door de monumentale plaatjes van de ongerepte natuur, raakt zeker in de ban van zijn sterke persoonlijkheid.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

8. Violet

In ‘Violet’ wordt een groep van jonge BMX’ers geconfronteerd met de tragische dood van één van hun vrienden. De film laat de nasleep van de banale moord zien en het rouwproces van zijn beste makker. Dit gebeurt niet aan de hand van grote emotionele uitvallen; ‘Violet’ is veeleer een ingetogen contemplatie waarin veel in het ongewisse wordt gelaten, en in de beste momenten met weinig woorden een bijzonder klimaat wordt geschept. Beloftevol langspeelfilmdebuut van Bas Devos, een jonge regisseur uit Vlaanderen met een eigen signatuur, die al met grote maturiteit te werk gaat.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

9. Bai ri yan huo (Black Coal, Thin Ice)

Raadselachtige neo-noir van Diao Yinan (‘Uniform’, ‘Night Train’), waarin een verbitterde ex-rechercheur de draad weer oppikt en zich vastbijt in een nieuwe gruwelijke rechtszaak, wanneer een door economisch verval geteisterd provinciestadje andermaal wordt opgeschrikt door een reeks van moorddadige afrekeningen. De even kille als mistroostige sfeer hangt als een dikke sluier over deze forse misdaadstudie, geplaatst in een door winter onderkoeld China – dat door director of photography Dong Jinsong wordt in beeld gebracht als een ontwrichte samenleving vol lugubere neonkleuren en sinistere schaduwen.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

10. Une histoire banale

Kernachtig portret van een vrijgevochten jongedame (revelatie Marie Denarnaud), wiens leven een dreun van jewelste krijgt wanneer ze aangerand wordt door een collega. Ik had nog niet gehoord van Audrey Estrougo, een relatief nieuwe naam uit Frankrijk. Het minimale budget van haar derde speelfilm (amsper 8000 euro) wist ze louter bijeen te krijgen door middel van crowdfunding, nadat Estrougo werd afgewezen door demajors, die zich liever niet aan het gevoelige thema van de prent waagden. Haar taai en confronterend werkstuk laat je niet onberoerd en is beslist een verrassing uit de rijke programmatie van de twaalfdaagse filmmarathon.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Dieter Vanden Bossche

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content