De stilte (Het verslag van Brodeck 2)

© National

Manu Larcenet heeft iets belangrijks teruggevonden dat hij de laatste jaren kwijt was: dosering. Weg is de effectjagerij: de tekeningen zijn louter uit zwarte inkt opgetrokken, wat een neerslachtigheid oproept die goed samengaat met het verhaal. In Het verslag van Brodeck, naar de gelijknamige roman van Philippe Claudel, heeft een besloten gemeenschap het niet begrepen op vreemdelingen. Hoofdpersonage en buitenstaander Brodeck moet een verslag schrijven dat de andere dorpelingen vrijpleit van moord. Via Brodecks tekst onthult Larcenet gaandeweg wat er tijdens de oorlog en erna voorgevallen is. De donkere, woordarme tekeningen overtuigen als waarschuwing voor de wreedheid van de massa. Sommige prenten overtreffen visueel met gemak zijn vroegere werk – inclusief publiekslievelingen De dagelijkse worsteling en Blast. Alleen doet de smerige, onmenselijke fysiek van soldaten in dit boek afbreuk aan de boodschap dat alle mensen even laf en egoïstisch zijn, want militairen zijn schijnbaar nog een flinke categorie erger.

De stilte (Het verslag van Brodeck 2)

****

Manu Larcenet,

Dargaud,

165 blz.,

a 24,95.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content