Kees van Beijnum zoekt een moordenaar tussen de hoertjes in '23 seconden'

Anne Lieftinck heeft een atypische jeugd gekend in hartje Amsterdam, waar prostituees, pooiers, junkies en onderwereldtypes in de jaren tachtig en negentig samentroepten. Haar moeder, een raamprostituee, werd net na Annes afstuderen vermoord. Anne, altijd braaf en leergierig, ontspoorde daarna. Toen ze haar leven weer op de rails kreeg, werd ze in één klap beroemd met Het lichamelijk kapitaal, een boek over haar wilde jaren in het Amsterdamse nachtleven. Met Willem, een man die zich wel aan zijn beloftes hield, verhuisde ze naar het platteland, maar sindsdien is het moeizamer gegaan met haar schrijfcarrière. Tot die relatie strandde en Anne naar haar thuisstad terugkeerde.

Centrale zin: Wie had kunnen denken dat een hoer dood meer waard is dan levend? Nu ja, een vermoorde dode hoer.

Nu wordt ze gevraagd om de tekst te schrijven bij een grote overzichtstentoonstelling van foto's van haar jeugdvriendje Hayo, die later als oorlogsfotograaf in Afghanistan is omgekomen. Hayo was haar eerste lief, de jongen die haar hielp toen ze bij haar wispelturige en gokverslaafde moeder opgroeide. Annes herinneringen aan de dagen die voorafgingen aan de moord op haar moeder beginnen steeds meer ruimte opeisen en ze gaat bij Johan, haar vroegere overbuur en de vermeende moordenaar, op bezoek. Johan, die ten tijde van de moord in de ban van een pooierachtige goeroe was, had een motief en onder zijn bed werd de bebloede moordhamer gevonden, maar Annes intuïtie zegt haar dat de echte moordenaar nooit is gepakt. Dat verandert in een bijna-zekerheid als ze wordt bedreigd en oude sporen naar nieuwe verdachten leiden.

De verhaallijnen in 23 seconden zijn zo ingenieus met elkaar verweven en de ontknoping is zo verrassend dat je op het einde toch wel even naar adem moet happen. In deze coming-of-ageroman gaan eenzaamheid en verraad hand in hand. Iedereen hunkert naar erkenning en liefde en de prijs daarvoor blijkt haast altijd te hoog, maar Van Beijnum hoedt zich voor sentimentele ontboezemingen of een al te makkelijke lach en een traan. Misschien zit de ware liefde in dit boek wel in zijn beschrijvingen van het vroegere en huidige Amsterdam, smoezelig, rauw, teder, verleidelijk en dodelijk.