De nieuwe van Bronzen Uil-winnares Ineke Riem: een moderne remake van de twee koningskinderen

Vier jaar geleden kreeg Ineke Riem voor haar debuut Zeven pogingen om een geliefde te wekken de Bronzen Uil. Rauw hart, haar tweede roman, is opnieuw een overrompelend romantisch liefdesverhaal.

Rugo Vlieland is een beetje wereldvreemd. Hij woont in het negentiende-eeuwse herenhuis van een Amsterdamse fotografiepionier, houdt van romantische schilderijen, leest Goethes Italienische Reise en heeft een relatie met een vrouw die zijn moeder zou kunnen zijn. Is het allemaal misgelopen bij zijn geboorte in de Romeinse San Clemente-kerk? Lag het aan zijn klassieke opvoeding? Wie zal het zeggen? Feit is dat hij pas echt tot leven komt wanneer hij aan zijn dissertatie over de trek van de Hollandse romantische schilders naar Italië werkt. Alleen blijken zijn promotoren niet zo tevreden over zijn werk en wordt hij ontslagen aan de universiteit.

Does is een labiele ex-tekenlerares die in de Franse Berry op het landgoed van de excentrieke gastheer Emmy aan het herstellen is van een ongeval. Het leven dat ze zo netjes voor zichzelf had uitgestippeld, kwam opeens ten einde. Sindsdien zoekt ze steun bij de Indiase goden. Ze ligt in het gras, leest, rijdt paard en wacht vooral op de geliefde die haar herstel compleet zal maken. En dat zou Rugo wel eens kunnen zijn.

Die heeft een primeur ontdekt: dat een van zijn favoriete schilders, Pieter Kleijn, een aantal tekeningen heeft gemaakt in de Berry. Hij beslist daarom het werk aan zijn dissertatie verder te zetten met eigen middelen. In plaats van op Kleijns generatie te focussen zal hij het nu nog alleen over die ene schilder hebben. Hij reist af naar Frankrijk en komt ook bij Emmy terecht.

Vier jaar geleden verraste Ineke Riem met haar Zeven pogingen om een geliefde te wekken. Door zijn feeërieke, licht magisch-realistische inslag, gecombineerd met de al even breekbare tekeningen die Riem erbij had gemaakt, was dat boek zo ongewoon dat het amper opgemerkt werd. Tot het meermaals werd bekroond, onder meer met de Bronzen Uil voor het beste debuut van Nederland en Vlaanderen. Had die roman iets van een hedendaagse interpretatie van Doornroosje, dan lijkt Rauw hart veeleer een moderne remake van de twee koningskinderen.

Alhoewel, modern? Rugo’s reis naar de Berry lijkt er ook een terug in de tijd te zijn. Wanneer hij bijna bij Emmy is, wordt zijn auto van de baan gereden door een landauer. Het recentste boek dat hij in de bibliotheek van het landhuis vindt, blijkt van George Sand te zijn. En ga zo maar door. Riem is een romantische ziel en in tegenstelling tot vele anderen durft ze die ziel ook te tonen. In een aantal goed gekozen korte scènes beschrijft ze hoe Rugo in een tijdspanne van zes weken een ander mens wordt op het Franse platteland. Samen met Emmy bakt hij citroentaart, hij zwemt in de Indre, vergeet al zijn zorgen bij het waarnemen van het oorverdovende licht dat bromt, tjilpt, zoemt en ratelt en staat met Does versteld van de hagedis die lekker ligt te zonnen op een stapel boeken.

En er is wel meer aan de hand tussen hem en Does. ‘Mijn hart is een kompas met een duizelige naald’, verzucht zij na een paar weken in Rugo’s gezelschap en Rugo blijkt al even receptief voor haar avances als zij voor de zijne. De twee zoekenden vinden elkaar en Emmy slaagt erin precies op het juiste moment wat later thuis te komen. Voor deze twee koningskinderen hoeft de stad met haar grauwe straten vol zwerfvuil en lawaai duidelijk niet meer. Tot het bericht komt dat Rugo dringend naar Amsterdam terug moet, omdat zijn oude herenhuis is afgebrand.