Paul Baeten

‘Zijn de Amerikaanse verkiezingen een politiek gevecht dat de media domineert, of is het andersom?’

Paul Baeten Columnist bij Knack Focus

P.B. Gronda, auteur van onder meer Wanderland, Straus Park en Onder vrienden, duikt elke week in de populaire cultuur. Deze week: de verkiezingen in de VS.

“Ik schrijf dit stukje voor dinsdag 8 november 2016 en ga er voor de sport van uit dat de wereld nog niet naar de kloten is wanneer jullie dit lezen. Heb ik me daarin vergist, neem dan je eventuele kinderen, je zorgbehoevende familieleden en je lief en vlucht naar de kelder. Nee, serieus. Leg dit dan nu neer en ga naar de kelder.”

Dat was de introductie van dit stuk, zoals het gisteren in Knack Focus verscheen. Misschien hadden jullie het al ergens opgepikt, maar intussen is gebleken dat ongeveer de helft van de Amerikanen ging stemmen, en dat de man met de minste stemmen nu president mag worden. Kortom: alles verloopt uitstekend aan het Westerse front.

We kunnen ons de vraag stellen of de Amerikaanse verkiezingen een politiek gevecht zijn dat de media domineert of een mediaspel dat de politiek domineert.

Het staat ongetwijfeld het slimste om het tweede te verkondigen.

Ik weet het niet zo zeker. Buiten een paar boeren in Santa Barbara die een krant printen op 25.000 exemplaren en waarschijnlijk hoopten op die muur aan de Mexicaanse grens, heeft haast geen enkele krant Donald Trump gesteund. Nou ja, een paar New Yorkse gazetten waar hij zelf de baas speelt. Enfin, hij had er in totaal vier, van die krantenendorsements. Wat er drie meer zijn dan Ronald Reagan. Die dood is. En ooit die Nancy zag en zei: yep, dat is ze.

Zijn de Amerikaanse verkiezingen een politiek gevecht dat de media domineert of net andersom?

Je had ook de grote debatten op televisie. Voor de trafiek op Twitter ongetwijfeld telkens een piek, maar uiteindelijk is dat ook maar nog eens herhalen wat al geweten was. Mensen die na zo’n debat van kamp veranderen, dat zijn er volgens mij exact drie.

Maar het is wel telkens aanleiding tot analyses en daar de analyses van en daar dan weer … Om dan uiteindelijk verbaasd en verongelijkt tot de daverende eindconclusie te komen dat de verkiezingen niet meer over de feiten gaan. No. Shit.

De enige originele gedachte daarachter is dat er dan blijkbaar ooit een tijd geweest moet zijn waar verkiezingen over feiten gingen? Dat was vast dezelfde tijd waarin er enkel platen gemaakt werden voor de muziekfans en het bier op de festivals enkel diende om de sfeer te maken en niet om geld te verdienen.

Maar goed, je kunt dus moeilijk zeggen dat de media een ongelooflijke invloed hebben gehad. Eerder zou je kunnen zeggen dat de media geen bal invloed hebben gehad.

Welja, op de mensen die kranten lezen en naar Last Week Tonight kijken, misschien. Hoe noem je die mensen ook alweer? Net wist ik het nog. O ja, ‘de elite’. Die gingen anders op Donald Trump gestemd hebben, hoor. Even veilig weggekomen, daar.

De voor veel mensen compleet onbegrijpelijke overwinning van een dolle megalomaan en zuivere idioot zoals Donald Trump, is dan ook evenzeer een afstraffing van de wereldvreemdheid rond de redactietafels als van die in de parlementen en regeringen.

Het verschil is dat de politiek om de vier of wat jaar toch tenminste moet doen alsof ze hun leven gaan beteren. Er is sowieso een maatschappelijke controle. Ironisch genoeg door een beroepsgroep, namelijk die van de journalisten, die het ook moet hebben van enkele uitschieters. De politicus misleidt de kiezers omdat hij macht nastreeft, een journalist zou de waarheid moeten nastreven.

Het stuk eindigde tot en met gisteren als volgt:

“Moet je maar es nagaan wie pas echt de schuldige sukkel was geweest, als de wereld op dit moment naar de kloten was geweest.”

Ja, zeg. Stel je maar eens voor…

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content