Volgens Dries Van den Abeele, een man met een lange staat van dienst in de monumentenzorg, gaat het van kwaad naar erger met de zorg om ons bouwkundig erfgoed.
Volgens Dries Van den Abeele, een man met een lange staat van dienst in de monumentenzorg, gaat het van kwaad naar erger met de zorg om ons bouwkundig erfgoed. Dat licht hij uitvoerig toe in een interview met Knack.
“Van een coherent erfgoedbeleid is al jaren geen sprake meer”, zo stelt hij. “Het is een versnipperde materie geworden en alle diensten zijn uitgehold.”
Volgens Van den Abeele is het allemaal beginnen misgaan toen Monumenten- en Landschapszorg ondergebracht werden bij het departement Stedenbouw en Ruimtelijke Ordening. “Dus onder de voogdij van een administratie die Monumentenzorg tot dan toe altijd als haar natuurlijke vijand beschouwd had. Alle erfgoedzorg was er gekomen zonder de goedkeuring van of zelfs met tegenstand van Stedenbouw.”
Toeval is die herschikking hoegenaamd niet, aldus Van den Abeele: “Het was een bewuste keuze om de diensten voor monumentenzorg monddood en impotent te maken, om ze te versnipperen en te ontmantelen.”
Grote zorgen
Van den Abeele, gepensioneerd erevoorzitter van de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen, vreest ook dat bevoegd minister Geert Bourgeoisv (N-VA) knaagt aan het “laatste restje invloed van de ambtenaren van Erfgoed”: voor werken aan een beschermd monument is nu een bindend advies nodig van de administratie Onroerend Erfgoed. In de conceptnota voor een nieuw decreet wordt dat bindend advies vervangen door een advies tout court.
“Ik maak me grote zorgen over het vooruitzicht dat bouwvergunningen uitsluitend door de gemeenten zullen worden afgehandeld”, aldus nog Van den Abeele. “Dat is zeer gevaarlijk. Je moet de kat niet bij de melk zetten.”
Karel Cambien
