Van het controversiële ‘Stranger in Paradise’ tot de wereld van ‘de Chaussée’: de 10 tv-tips van de week

Volg de gids en u weet weer wat doen tussen zaterdag 4/2 en vrijdag 10/2.

STRANGER IN PARADISE (dinsdag 7/2, 22.55, NPO2)

‘26.000 euro per vluchteling. Doe dat maal het anderhalf miljoen vluchtelingen dat vorig jaar is aangekomen en je zit aan een bedrag van 39 miljard euro. Dat is een catastrofe. Jullie moeten de waarheid horen. Wij willen jullie niet. Wir schaffen das nicht.’

Zo spreekt een leraar een groep pas in Europa gearriveerde vluchtelingen toe in Stranger in Paradise. De leraar is de Vlaamse acteur Valentijn Dhaenens, de vluchtelingen, gefilmd op Sicilië, zijn echt. Later in de film wordt dezelfde situatie herhaald, zij het dat de leraar nu met de nodige empathie op de benarde situatie van de asielzoekers reageert. En nog later wordt de scène nog eens overgedaan, met de leraar als de pragmatische geest die nuchter de kansen van zijn toehoorders op een verblijfsvergunning bekijkt.

De Nederlandse regisseur Guido Hendrikx mag dan nog jong zijn – 28 jaar – hij is niet aan zijn proefstuk toe. In de korte documentaire Onder ons (2014) volgde hij drie pedofielen die openlijk over hun diepste verlangens praatten. Ook bij Stranger in Paradise, dat een paar maanden geleden het documentairefestival IDFA in Amsterdam mocht openen, is de controverse niet ver weg. Zo houdt Hendrikx in de absurde epiloog zichzelf en de kijker een spiegel voor: is het lijden van vluchtelingen niet nog maar een trending topic in een entertainmentbusiness geworden, een onderwerp waar we van een veilige afstand naar kijken?

De vluchtelingen werden overigens vooraf uitvoerig gebrieft over de opzet van de film. Maar dan nog: mag je de werkelijkheid provoceren zoals Hendrikx hier doet? ‘Ik geloof niet in het purisme van documentaire, dat is flauwekul’, zegt hij zelf. ‘Het gaat erom dat je de authentiekste reactie oproept. Omdat Dhaenens zo goed acteert, vergeet de klas dat het spel is. Ik heb de migranten niet geregisseerd, hun reacties en blikken zijn echt.’

Ga er overigens op tijd voor zitten: de proloog is een schitterende montage die de wereldgeschiedenis samenvat, tot ‘het aardbolleke te vol werd’.

DE LEUVENSE SCENE (donderdag 9/2, 23.00, Canvas)

Leuven rockt, of toch in de documentaire De Leuvense scene. Johan Van Schaeren, een van de drijvende krachten achter Docville en het plaatselijke Kortfilmfestival, schetst daarin een levendig beeld van de lokale muziekscene in de jaren zeventig. Figuren als Big Bill, Raymond van het Groenewoud, Kris De Bruyne, Rick Tubbax, Jean-Marie Aerts en Paul Van Bruystegem (nu bassist bij Triggerfinger) legden er de basis van de vaderlandse rock, al dan niet in hun moerstaal. Even belangrijk voor die opmars: het nachtleven en het tooghangen in legendarische bruine kroegen als Den Delper, De Pimpel en De Slof. Jan Delvaux, u bekend van Belpop Bonanza, interviewt muzikanten, cafébazen en wat dies meer. Tussendoor schudt u de grijzende manen op Ene me hesp of ene me kees. It’s only rock ‘n’ roll but aan de Dijle.

THE DEER HUNTER (zaterdag 4/2, 23.45, VTM)

De vorig jaar overleden Michael Cimino draaide twee meesterwerken waar het een en ander om te doen was: het grandioos geflopte Heaven’s Gate (1980) en dit anti-Vietnamepos uit 1979. Daarin gaan drie patriottische metaalarbeiders vrijwillig naar Vietnam. Als gevangenen van de Vietcong moeten ze Russische roulette spelen en ze keren terug als gebroken mannen. Dit wrange drama, met prachtvertolkingen van Robert De Niro, Christopher Walken en Meryl Streep, was de eerste Vietnamfilm die ook aan de kassa potten brak, ook al schildert hij bepaald geen fraai plaatje van Amerika in dat conflict.

BARBER SHOP (woensdag 8/2, 21.15, Canvas)

Luc Vrydaghs is de geknipte man om een docureeks te maken over kapsalons over de hele wereld. Want net zoals zijn Gas Station niet over tankstations an sich ging, draait Barber Shop niet om bobs of carrés. Zo bezoekt hij in India de strijdvaardige coiffeuse Soniya. In Algerije laat hij zien hoe Sahrawi-vluchtelingen fel debatteren over de strijd om de Westelijke Sahara. En in de eerste aflevering neemt hij u mee naar Detroit. Sinds de auto-industrie daar wegviel, sputtert de economie. De stad moest zich in 2013 zelfs failliet verklaren. Roberto en Larry blijven er koppig en trots hun klanten coifferen.

ENNEMI PUBLIC (zaterdag 4/2, 21.40, Canvas)

Na La trève is alweer een ferme thrillerreeks aan Waalse bodem ontsproten. In de RTBF-serie Ennemi public komt kindermoordenaar Guy Béranger (Angelo Bison) na twintig jaar vrij. Hij vindt een onderkomen in een abdij in de Ardennen, maar stuit op het verzet van de bevolking en een deel van de paters. Wanneer in een kapel een kind dood wordt teruggevonden, slaan de stoppen écht door. Agente Chloé Muller (Stéphanie Blanchoud) wordt uitgestuurd om samen met een lokale flik Béranger te beschermen. Intussen worstelt ze met haar verleden en met de verdwijning van haar eigen zusje.

ALLES VOOR DE KOERS (donderdag 9/2, 20.40, één)

Na Jonge benen en Kroonprinsen lanceert de openbare omroep met deze Woestijnvisproductie al een derde docureeks over wielrenners op anderhalf jaar tijd. Alles voor de koers kleefde een jaar lang in het wiel van Etixx-Quick-Step, een van ’s werelds populairste en succesvolste wielerformaties. Met ceo Patrick Lefevere, kopman Tom Boonen, publiekslieveling Zdenek Stybar en jonge, blitse hemelbestormers als Julian Alaphilippe en Fernando Gaviria bezit de wielerformatie interessante protagonisten genoeg. Aflevering één focust volledig op Tom Boonen, die momenteel bezig is aan zijn laatste maanden als profrenner. Daarna worden de spots gericht op achtereenvolgens de jonge talenten, het sprintsysteem rond Marcel Kittel, de entourage en ten slotte Lefevere himself.

BORDERTOWN (dinsdag 7/2, 23.00, Canvas)

Nieuw in het nordic-noirgenre: Bordertown, een verwijzing naar Lappeenranta, een idyllisch dorpje op de grens tussen Finland en Rusland. Wanneer hoofdinspecteur Kari Sorjonen er aankomt met zijn zieke vrouw en tienerdochter, denkt hij te genieten van de rust. Dat is buiten een seriemoordenaar en de lokale drugsgilde gerekend. De Finnen zijn de laatsten in de rij om Scandinavische misdaadfictie van topniveau af te leveren. De sfeer is dus donker, maar Bordertown is ook méér dan een sombere Flikken met een Suomi-tongval. De focus ligt op de familiale trubbels van het hoofdpersonage en ook de bijzondere ligging van Lappeenranta levert een interessante spanningsboog op.

THE SKY IS THE LIMIT (dinsdag 7/2, 20.35, Vier)

Voor het vierde seizoen van The Sky is the Limit trekt reportagemaker Peter Boeckx een nieuw blik rijke Vlamingen open. Naast bekende gezichten als interimtycoon Philip Cracco en aannemer Michel Van den Brande gunnen ook enkele andere welgestelde landgenoten u een inkijk in hun levens. Het grootste succesverhaal is dat van de gebroeders Azimi, twee armlastige Iraanse asielzoekers die in twintig jaar een imperium van horecazaken en winkels uitbouwden. Daarnaast maken matrassengigant Dave Wauwermans en zijn Russische vlam Kristina hun opwachting, maken we kennis met Harry De Visscher, die de verkoop van zijn paintballzaak viert in Las Vegas en Saint-Tropez, en zien we hoe de Antwerpse fille à maman Melissa Van Hoydonck haar geliefde chihuahua’s in allerlei outfits wurmt, accessoires incluis.

MY SCIENTOLOGY MOVIE (zondag 5/2, 22.40, Canvas)

Hij droomt ervan om de eerste journalist te worden die een andere, positieve kant toont van de controversiële Church of Scientology, zegt Louis Theroux in My Scientology Movie, zijn eerste bioscoopdocumentaire. Wat later zit hij in LA, op weg naar het hoofdkwartier van scientology, maar al zijn pogingen om binnen te raken worden afgeslagen. Tussendoor monteert hij kluchtige scènes met lookalikes van Tom Cruise en scientologyleider David Miscavige die dieper ingaan op de intimidatietechnieken van de organisatie. En dan blijkt ook nog dat scientology een film over Theroux aan het maken is. De ultieme docu over de sekte is dit niet, maar geestig is het wel.

CHAUSSÉE D’AMOUR (donderdag 9/2, 21.35, Vier)

‘Iedereen heeft zijn verleden. Iedereen heeft zijn geheim. Niemand is onschuldig.’ Welke geheimen Chaussée d’Amour ook herbergt, binnenkort zal iedereen ze kennen. Nadat zo’n 1,3 miljoen abonnees de Telenetserie al via hun digibox hebben bekeken, kan ook de rest van tv-kijken Vlaanderen de wereld van ‘de Chaussée’ leren kennen.

De tiendelige fictiereeks volgt Sylvia Carlier, een vrouw die, nadat haar man beschuldigd wordt van meerdere aanrandingen, samen met haar twee kinderen verhuist naar het bordeel dat ze van haar vader erfde. Tiny Bertels speelt de onfortuinlijke echtgenote en hoerenmadam in spe Sylvia. ‘De schrijvers hadden één groot voordeel: ze moesten geen rekening houden met wat er mogelijk was op de zondagavond van één. Die vrijheid merk je in Chaussée d’Amour.’

Hoe heb je je voorbereid op die rol van madam Sylvia?

TINY BERTELS: Ik heb een nacht meegedraaid in een bar in Zellik. Iets daarvoor was ik er met de hele ploeg en had ik een leuk gesprek met de uitbaatster, die al achttien jaar in het vak stond. Ik heb haar toen gevraagd of ik een nachtje mocht meewerken. Je ziet die bars enkel aan de buitenkant, en op die manier kon ik eens achter de schermen kijken.

Wat heb je die avond geleerd?

BERTELS: Ik heb vooral veel gekeken en de sfeer opgesnoven: hoe gaan ze met klanten om, en met de meisjes die er werken? Ze bleven de champagne rijkelijk bijschenken, maar goten die achter de bar weer weg. Op die manier raakte de fles wel leeg, maar moesten de meisjes niet de hele tijd drinken. Ik heb ook veel mannen gezien die gewoon wat aandacht en warmte nodig hadden, zonder dat er per se seks aan te pas hoefde te komen.

De buitenopnames gebeurden op de echte Chaussée d’Amour, een baan die reikt van Sint-Truiden tot aan de grens met Wallonië.

BERTELS: Dat was even aanpassen. Die bordelen zijn vaak piepklein. En smerig. In het begin zeiden we continu tegen elkaar: ‘Ga daar niet op zitten’ of ‘Kom daar niet aan’, maar na zo’n twintig dagen werd daar minder belachelijk over gedaan en was onze schroom verdwenen. Weet je, je rijdt heel vaak die Steenweg op en af en je ziet daar dan die prachtige vrouwen zitten. Dat is wel confronterend, vind ik. Hoe ze staan te pronken met hun lichaam, zichzelf verkopen. En hoe de mannen voor de vitrines daarop staan te kijken, naar die achterwerkskes en minuscule bikini’s. Het is een wereld op zich.