Misschien wel de meest complexe relatie in ons leven is die met onze moeder. Hoe echt is onze liefde? Wat verbindt ons, wat scheidt ons? Frénk van der Linden spreekt met schrijver Tommy Wieringa en zijn moeder. Jarenlang spraken zij niet met elkaar.
Eerder dit jaar overleed de moeder van schrijver en journalist Frénk van der Linden. Het zette hem aan het denken, over de band die hij met haar had, over wat ze wel en niet deelden, over wat hij het meest miste nu ze er niet meer was, over hoe moeilijk praten het is over wat je voor je moeder voelt en hoe snel je daarbij in clichés vervalt. ‘Misschien’, dacht hij, ‘is het wel de meest complexe relatie die je in je hele leven hebt: die met je moeder.’
Hij sprak erover met schrijver Tommy Wieringa. Toen die elf jaar was, gingen zijn ouders uit elkaar. Wieringa koos er bewust voor bij zijn vader te blijven wonen. Jarenlang had hij nauwelijks contact met zijn moeder. Ze was een schim in de verte, die hij scherper maakte in zijn boeken. Ondertussen praten ze weer met elkaar, maar hun relatie blijft glibberig terrein.
Samen met Van der Linden reist Wieringa naar Groningen, naar het huis van zijn moeder. Ze is terminaal ziek – kanker. Dat ze ervoor gekozen heeft om de ziekte te bestrijden met alternatieve geneeskunde, is voor Wieringa moeilijk te verteren. Maar hoe ver ga je in je discussies met een vrouw die niet meer lang te leven heeft? Aanvaard je haar keuzes? Of probeer je je eigen gelijk door te duwen tot het bittere einde? ‘Hoe echt is onze liefde en hoe verplicht?’ vraagt Wieringa zich af. Al beseft hij ook dat in de relatie met zijn moeder een deel van de kern van zijn schrijven zit. Het is daar waar hij met Van der Linden naar op zoek gaat.
Tine Hens
