Tv-tip: Canvasfilm ‘A Somewhat Gentle Man’ met Stellan Skarsgard (21.10u)

© /

‘A Somewhat Gentle Man’ doet niet alleen aan de Finse minimalistische meester Aki Kaurismäki denken, maar ook aan de sardonische toon en de laconieke humor van de Coenbroers.

De Noor Hans Petter Moland moest als achtjarige op de boerderij van zijn ouders tweeduizend oude kippen de kop afhakken. Hij mocht ook zijn ietwat alcoholverslaafde vader in de gaten houden op zakenreis. Om maar te zeggen: het is misschien niet zo verwonderlijk dat je bij zijn licht absurdistische A Somewhat Gentle Man al eens aan de Finse minimalistische meester Aki Kaurismäki moet denken.

Ulrik is een kerel met een paardenstaart die twaalf jaar in de cel heeft gezeten voor een moord. Maar verder is hij een sympathieke kerel met een goede inborst – anders geven de cipiers je geen flessen wijn als afscheidscadeau. Hij kan aan de slag als automecanicien, vindt onderdak bij een geile hospita en zoekt opnieuw contact met zijn ondertussen volwassen zoon. Al zijn pogingen om een ‘enigszins zachtaardige man’ te zijn mislukken, omdat zijn oude gangsterbaas wil dat hij wraak neemt op de man die hem destijds verraden heeft.

Stellan Skarsgard, bekend van onder meer The Girl with the Dragon Tattoo (2011) en zijn werk met Lars von Trier, zet Ulrik even passief als hilarisch neer. Dat de moedeloze Ulrik geen vertrouwen heeft in de maatschappij en in wat de toekomst hem te bieden heeft, betekent niet dat regisseur Moland zijn film, opgenomen in een troosteloze industriële buurt van Oslo, als een commentaar op rehabilitatie ziet.

Molands films draaien wel vaak om geïsoleerde individuen die gevangenzitten in de tragiek van het leven – zie Zero Kelvin (1995) en Aberdeen (2000). En daarmee houdt hij ons gewoon een spiegel voor: zijn personages getuigen van de menselijke onvolmaaktheid. Hoe hard we ook ons best doen in het leven, meestal maken we er een gênante vertoning van.

Ondertussen mag er overigens best gelachen worden. A Somewhat Gentle Man doet niet alleen aan Kaurismäki denken, maar ook aan de sardonische toon en de laconieke humor van de Coenbroers.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content