Tv-tip: Achter de feiten @ Eén (22.30u)

Nieuwe sketchreeks van de makers van ‘Tegen de sterren op’, geïnspireerd op de actualiteit. De uit het leven gegrepen personages worden vertolkt door onder meer Tania Van der Sanden, Peter Van den Eede en Koen De Bouw.

Met Achter de feiten willen de makers van Tegen de sterren op de actualiteit op de korrel nemen, ditmaal op één. Daarvoor doen ze beroep op een kransje gevierde acteurs waaronder Tania Van der Sanden, Liesa Naert, Peter Van den Eede, Evelien Bosmans, Barbara Sarafian, Jos Verbist en – hey, speelt die niet vooral gekwelde speurders – Koen De Bouw.

‘Ik was ook aangenaam verrast door de vraag voor een humoristisch programma’, glimlacht De Bouw. ‘Nochtans is het voor mij allemaal met humor begonnen. Op familiefeesten speelde ik met mijn neven komische situaties na. En op school was ik eerder de aap in de klas dan de bolleboos. Dan ga je later uiteraard naar de toneelschool, Studio Herman Teirlinck, waar dan net de grote tragedies in je gehamerd worden. Komische rollen kreeg ik sindsdien inderdaad maar zelden. Tot een van de collega’s mijn naam voorstelde bij de voorbereiding van Achter de feiten.’

Achter de feiten wil deels inspelen op de actualiteit. Is het extra prikkelend om zo kort voor uitzending nog een geslaagde sketch in te blikken? De Bouw: Zeg dat wel, er komt op zo’n moment vanzelf extra adrenaline vrij. Als acteur moet je dan balanceren tussen de kennis die je vergaard hebt en improvisatie. Heel spannend. We staan er natuurlijk niet alleen voor. Bij Achter de feiten is de hele crew onmisbaar, van de stilisten tot de redactie. Als acteur krijg je wel eens iets op papier in handen wat niet lijkt te werken. Tot je het speelt en merkt dat het er pal op zit.

De mensen achter de feiten, letterlijk en figuurlijk, zijn vaak volkse figuren. Welke band heeft u met hen? De Bouw: De volksmens heeft mij altijd geïnspireerd, die heeft een geweldig potentieel voor humor. Er gaat een schoonheid uit van de oprechte directheid die volksmensen kenmerkt. In de begindagen van VTM keek ik graag naar Het rad van fortuin. Dat was de eerste keer dat de gewone man en vrouw een podium kreeg, daarvoor draafden vooral experten op. Ik keek niet om de mensen uit te lachen, al zijn ze wel grappig door hun ontwapenende eerlijkheid.

Komieken klagen wel eens dat humor moeilijker om te spelen is dan drama, ook al gaan de acteurs uit dat genre doorgaans met de prijzen lopen. Terecht? De Bouw: Het zijn twee verschillende manier van spelen. Zeker in het theater is humor wel moeilijk. Humor is geluid. Lacht de zaal dan ontstaat er een dynamiek waarop je kan voortbouwen. Maar blijft het stil in de zaal bij een humoristisch bedoeld stuk dan zit je als acteur in aartsmoeilijke omstandigheden.

Speelt u zelf ook anders in Achter de feiten? De Bouw: Al heel mijn carrière heb ik mijn rollen altijd uitgekleed om tot de essentie te komen, alle ballast overboord. Wat ik nu doe, is het tegenovergestelde. Humor speel je niet strak en sober maar net heel barok. Je blijft dingen toevoegen totdat het grappig wordt. Een accent, een pruik, een jas… als dat allemaal goed zit dan kom je als acteur al in een soort trance. Dan heb je maar een paar zinnen nodig om met een rol verder te gaan.

Vroeger was het bovendien not done om drama en humor te combineren. Is het klimaat nu anders? De Bouw: Absoluut, een man als Jan Eelen heeft met zijn programma’s bakens verzet wat dat betreft. Ik ben altijd een fan geweest van Britse humor die balanceert op het scherp tussen drama en humor, dat heeft Jan bij ons geïntroduceerd.

Zijn er nog mensen waar je naar opkijkt? De Bouw: Mijn goede vriend Peter Van den Eede, die ook meespeelt in Achter de feiten, brengt mij altijd aan het lachen. Die moet nog maar in beeld komen, met die twinkeling in z’n ogen. Of Luc Caals, als ik die op de planken van de revue zie verschijnen dan kan de avond niet meer stuk. (HVG)