Een Duitse Stranger Things of een Hitchcock-thriller met Doris Day: dit is er deze week op uw tv

© .

Volg de gids en u weet weer wat te kijken van zaterdag 25 november tot vrijdag 1 december.

DARK (vanaf vrijdag 1/12 in Netflix)

Netflix bediende horror- en mysteryliefhebbers in 2016 op hun wenken met Stranger Things en The OA, twee van de meest onverwachte successen van de streaminggigant. Die lijkt erop gebrand om zijn triomftocht in het genre voort te zetten. Misschien lukt dat wel met Dark, de eerste volledig Duitstalige Netflixproductie, van de producenten van de Oscarwinnende film Das Leben der Anderen.

De serie speelt zich af in Winden, een Duits industriestadje waar weinig spectaculairs gebeurt – wanneer de zoon van de schooldirecteur wiet zit te roken op de speelplaats, wordt dat door de tieners als een groot schandaal ervaren. Probleem: het stadje is helemaal de kluts kwijt na de mysterieuze verdwijning van de vijftienjarige Erik, waarna de donkere geheimen en verborgen agenda’s van drie families worden blootgelegd. Jonas, een andere tiener, gaat samen met zijn klasgenoten op zoek naar de drugs die Erik in een grot zou hebben verstopt.

Al snel blijkt dat er meer aan de hand is dan op het eerste gezicht lijkt. Veel meer. De elektriciteit valt geregeld uit, dode mussen vallen uit de lucht en Jonas wordt geplaagd door nachtmerries over zijn vader die zich verhangt en een briefje achterlaat met de boodschap: ‘Niet openen voor 4 november, 10.16 uur.’ ‘Het is net zoals vroeger’, wordt vaak gedebiteerd, want de verdwijning lijkt ook verband te houden met een incident uit 1986.

Een vermist kind, andere kinderen die op zoek gaan naar hun kompaan in de bossen, experimenten met tijd en ruimte en hier en daar een knipoog naar de jaren tachtig. Klinkt allemaal bekend in de oren. Dark heeft inderdaad opvallend veel weg van Stranger Things en The OA. Soms lijkt het alsof de makers zorgvuldig hebben gecheckt of alle juiste ingrediënten wel afgevinkt werden.

Dark oogt wel een pak duisterder en volwassener – kortom: Europeser – dan die twee hitseries. Toen Dark in september dit jaar in première ging op het filmfestival van Toronto, volgden er lovende recensies. En inderdaad, de serie is uiterst genietbaar. Ze dendert in een rotvaart voorbij, verveelt geen seconde en zit vol surrealistische beelden, close-ups van beangstigde gezichten, een dreigende, soms enerverende soundtrack en vreemde camerastandpunten, met als uitschieter – spoiler! – een shot van een dierenarts die een slijpmachine in de schedel van een dood schaap boort.

Duister dus, zoals de titel doet vermoeden.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

COMANDANTE (donderdag 30/11, 23.55, NPO 2)

Een groot kritisch interviewer is de Amerikaanse regisseur Oliver Stone niet, toch als je afgaat op dit portret van Fidel Castro uit 2003. Stone kreeg de uitzonderlijke toestemming om de toen 75-jarige Cubaanse president drie dagen lang te volgen. Dat leverde meer dan dertig uur beeldmateriaal op, maar net als in Stones docu’s over Vladimir Poetin en Hugo Chávez valt het op hoe bijzonder onkritisch dit portret is. Desondanks is deze eerste documentaire van Stone niet oninteressant. De verlichte despoot Castro is altijd al een charismatisch verteller geweest. Dat leverde onderhoudende gesprekken op over Viagra en Ernest Hemingway, Castro’s favoriete filmsterren en zijn relatie met Che Guevara, het Varkensbaai-incident en de Sovjet-Unie.

THE SINNER (vanaf zondag 26/11 in Play More)

Wat bezielt een jonge moeder om tijdens een strandpicknick zomaar een man dood te steken? Dat is de hamvraag in de psychologische thrillerreeks The Sinner. Wanneer Cora Tannetti (gespeeld door Jessica Biel, die haar imago als pastoorsdochter uit 7th Heaven definitief van zich af acteert) de moord bekent, lijkt de zaak gesloten. Rechercheur Harry Ambrose (Bill Pullman) wil echter achter de reden van Cora’s gewelddadige gedrag komen. Is ze gek geworden? Ligt er een onverwerkt trauma aan ten grondslag? De achtdelige reeks is gebaseerd op de bestseller van Petra Hammesfahr, een van de boegbeelden van de whydunit, en schopte het in de VS tot dé onverwachte zomerhit – Stranger Things achterna. Al weet men intussen dat sommige mensen de eerste aflevering met de ogen dicht hebben bekeken en anderen niet veel verder zijn geraakt, omdat de bewuste steekpartij behoorlijk expliciet in beeld wordt gebracht. Geen gewone los-de-moord-op-serie dus, eerder een intrigerend spelletje Cluedo.

SNOWPIERCER (donderdag 30/11, 20.35, Q2)

Snowpiercer
Snowpiercer

Rustig de reis uitdoen is er niet bij voor de passagiers in deze postapocalyptische actiethriller van de Zuid-Koreaanse regisseur Bong Joon-ho (Okja, The Host). De hogesnelheidstrein waarin ze zich bevinden dendert al zeventien jaar zonder ooit te stoppen over de aarde, die in de greep van een eeuwige winter is. In de trein zitten de laatste overlevenden van de mensheid, meedogenloos ingedeeld volgens klassen. In deze Spartacus op rails herkent u Jamie Bell, Ed Harris, John Hurt, Chris ‘Captain America’ Evans en Tilda Swinton, als een karikaturale incarnatie van Margaret Thatcher. Een tv-versie van deze bijzonder wrange meditatie over macht en revolutie, naar de Franse strip LeTransperceneige, vertaald als De ijstrein, is op komst.

SUZANNE (vrijdag 1/12, 23.45, NPO 2)

De Franse cineaste Katell Quillévéré oogstte vorig jaar veel lof met haar subtiele melodrama Réparer les vivants. Voor Suzanne (2013), de film die ze net voordien draaide, liepen de zalen niet vol maar ook dit sterk naturalistische drama over een brutale en eigenzinnige jonge vrouw (Sara Forestier) die met het gaspedaal ingedrukt leeft, heeft veel merites. De cineaste liet zich inspireren door het leven van Jeanne ‘Janou’ Schneider, de vriendin van de beruchte gangster Jacques Mesrine. Dat leverde geen Bonnie and Clydeà la française op maar een meeslepend verhaal over genereuze zusterliefde, over wat het betekent om een moeder te zijn terwijl je er zelf nooit een gehad hebt en over destructieve amour fou. De titel verwijst naar de beroemde Leonard Cohen-song, waarvan de film toepasselijk de Nina Simone-cover gebruikt.

GEK EN GENIAAL (vanaf woensdag 29/11, 22.00, Canvas)

Gek en geniaal
Gek en geniaal© © VRT – De Chinezen 2017

‘Je moet proberen te kiezen hoe je je voelt, want we moeten eerlijk zijn: je gebruikt weinig woorden.’ Fotografe Lieve Blancquaert zit in een psychiatrische afdeling. Ze spoort er de 34-jarige Bert aan om een manier te zoeken om beter te kunnen communiceren. Bert is een van de acht psychosegevoelige mensen die zich in de nieuwe documentairereeks Gek en geniaal samen met een bekende kunstenaars aan een kunstwerk zetten. Hun doel is de kunstenaar via fotografie, muziek, woord, schilder- of beeldhouwkunst een blik in hun leven te geven en hun psychotische ervaringen aan de wereld te tonen. Naast Blancquaert begeleiden onder meer Lize Spit, Luc Tuymans en Willem Vermandere de creatieve ontmoetingen met de kwetsbare acht. Productiehuis De Chinezen sloeg voor het programma de handen in elkaar met Te Gek!?, de geestelijkegezondheidsorganisatie die dit jaar een campagne rond psychoses voert.

THE BRIDGE – SEIZOEN 3 (woensdag 29/11, 21.50, Canvas

Geen Martin Rohde in het derde seizoen van The Bridge. De Deense rechercheur verloor een groot aandeel van zijn teddybeergehalte toen hij, door toedoen van zijn Zweedse collega Saga Norén (Sofia Helin), achter de tralies verdween. Dertien maanden later staat Saga nog steeds achter haar beslissing, maar toch mist ze haar enige vriend. Met Hanne Thomsen (Kirsten Olesen) krijgt ze een nieuwe Deense collega toegewezen, maar die lijkt moeilijk met Saga’s autistische trekjes te kunnen omgaan. Al zijn er wel nog zekerheden: in het grensgebied tussen de twee Scandinavische landen wordt weer een lijk gevonden. Snel wordt duidelijk dat er een seriemoordenaar rondwaart. Alsof dat niet genoeg is, moet Saga ook het hoofd bieden aan een vijand uit haar verleden: haar moeder.

VOYEUR (vanaf vrijdag 1/12 in Netflix)

Een Duitse Stranger Things of een Hitchcock-thriller met Doris Day: dit is er deze week op uw tv

‘Hoe kan ik een boek promoten waarvan de geloofwaardigheid compleet verwoest is?’ Het was een bittere pil voor de 85-jarige journalist Gay Talese toen de gebeurtenissen in zijn non-fictieboek The Voyeur’s Motel betwist werden door verschillende collega’s. Talese schreef in 2016 een artikel voor The New Yorker over moteluitbater Gerald Foos, die decennialang zijn gasten had bespied vanuit een omgebouwde zolderruimte met kijkgaten. Uit het stuk puurde Talese een boek, maar hij maakte daarbij een grote journalistieke blunder: naast Foos had hij geen enkele bron. Bovendien zou hij niet alles gecheckt hebben wat de perverse motelgluurder hem had verteld. Myles Kane en Josh Koury volgden Talese en Foos en documenteerden in Voyeur hun onwaarschijnlijke verhaal.

GOMORRA – SEIZOEN 3 (nu op lumiereseries.com)

De Italianen krijgen maar geen genoeg van de camorra. Het tweede seizoen van de succesvolle Italiaanse maffiaserie gebaseerd op de bestseller van onderzoeksjournalist Roberto Saviano eindigde met de moord op peetvader Don Pietro Savastano. In het derde seizoen zien we hoe het maffiosi Genny, Ciro, Scianel en co. vergaat terwijl de strijd om de macht pas echt losbarst. Het vorige seizoen van Gomorra zette nogal zwaar in op zinloos bloedvergieten, en dat ging vaak ten koste van de diepgang en de karakterontwikkeling. Aan bloederige afrekeningen, profaan taalgebruik en bruut, schijnbaar banaal geweld is ook nu weer geen gebrek – al in aflevering twee wordt iemand van een rivaliserende clan door middel van een slagerijmachine in stukken gesneden.

THE MAN WHO KNEW TOO MUCH (zaterdag 25/11, 20.40, Caz)

‘Laten we zeggen dat de eerste versie het werk van een getalenteerde amateur was, en de tweede door een professional gemaakt werd’, aldus Alfred Hitchock himself over The Man Who Knew Too Much, de spionagethriller die hij twee keer draaide, in 1934 en in 1956. In zijn Hitchcockreeks – elke zaterdag een klassieker van de meester van de suspense – toont Caz nu die laatste.

DORIS DAY en JAMES STEWART in THE MAN WHO KNEW TOO MUCH: ondraaglijke suspense.
DORIS DAY en JAMES STEWART in THE MAN WHO KNEW TOO MUCH: ondraaglijke suspense.

In deze versie gaat dokter Ben McKenna (James Stewart) met vrouw Jo (Doris Day) en zoontje Hank (Christopher Olsen) op vakantie naar Marokko. Daar ontmoeten ze de mysterieuze Fransman Louis Bernard (Daniel Gélin). Op een marktplein zien ze hoe een man neergestoken wordt. Het lijkt een vermomde Bernard te zijn, die hun net voordat hij sterft vertelt dat er een moord op een diplomaat in Londen beraamd wordt: ‘A man… a statesman… is to be killed… assassinated in London. Soon… very soon. Tell them in London… tell them to try Ambrose Chapel…’ Hank blijkt in de verwarring ontvoerd. De kidnappers waarschuwen Ben dat de jongen ongedeerd blijft als hij maar niets aan de politie zegt. Ben en Jo besluiten daarop zelf naar Londen te trekken.

Veel nieuwe elementen voegt deze remake niet toe, behalve dan dat Hitchcocks anticommunistische gevoelens erin doorschemeren. Dit keer is alles in weelderige kleuren gegoten door Hitchcocks favoriete cameraman Robert Burks en de suspense komt ook veel beter tot uiting. De climax is die beroemde scène in de Royal Albert Hall, een huzarenstukje waaraan Mission: Impossible – Rogue Nation (2015) recent nog een hommage bracht. Hitchcock voert de spanning twaalf minuten lang op terwijl er geen woord gezegd wordt. Het enige geluid is dat van het orkest én uiteindelijk de schreeuw van Doris Day.

Filmcomponist Bernard Herrmann vertolkt trouwens zelf de orkestleider. Herrmann, die met Hitchcock ook aan Vertigo, North by Northwest, Psycho en The Birds werkte, was niet enthousiast over een andere beroemd element in de film: het nummer Que Sera, Sera (niet van zijn hand). ‘Waarom zou je zo’n stuk rommel in de film willen?’ merkte hij op. Ook Doris Day was allesbehalve gecharmeerd: ze vond het een nummer voor kinderen en zei nadat ze het had opgenomen: ‘Dat is de laatste keer dat je dat zult horen.’ Maar Que Sera, Sera won een Oscar en is door de jaren zo’n beetje het lijflied van Day geworden. De toekomst blijft inderdaad geheim.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content