Benidorm Bastards: ‘Eeuwig jonge humor’

De kranige grapjassen van Benidorm Bastards hebben net een tweede seizoen ingeblikt (vanaf zaterdag op vtm). Een gesprek.

Benidorm Bastards II Zaterdag 9/10, 20.35 – vtm

Was u afgelopen zomer extra op uw hoede voor schalkse oudjes? Geen wonder, nadat de kranige grapjassen van Benidorm Bastards bewezen hoe schaamteloos ze durven misbruik te maken van de goedgelovigheid der jongere generaties. En met internationale erkenning: de serie werd immers net bekroond met de Gouden Roos, de prestigieuze tv-prijs die tien jaar geleden nog naar De Mol ging.

‘Zoveel meer dan een show met candid camera’, oordeelde de jury, ‘Benidorm Bastards bewijst dat dit soort humor eeuwig jong is.’ Al een geluk dat een gewaarschuwd jonkie er geen twee waard is: de Bastards hebben immers net een tweede seizoen ingeblikt.

Door de grensoverschrijdende hype zijn de ‘Benidorm Bastards’-oudjes op slag beroemd. Lieten er zich nog wel stervelingen beetnemen?
Katrien Van Nieuwenhoven (producer): Het nieuwe seizoen was daardoor inderdaad een stuk moeilijker te maken, maar het is ons toch gelukt. Het werk was er trouwens ook niet minder fijn om. Het team van oudere acteurs en een jongere crewleden klit geweldig goed samen. De acteurs waren nu helemaal weg met hun rol, terwijl dat de eerste keer toch nog wat zoeken was. We hebben misschien langer naar een argeloos slachtoffer moeten speuren, maar onze ‘Bastards’ hadden die dan wel goed te pakken.

Een nieuwigheid in het tweede seizoen zijn twee Afrikaanse grootvaders die lustig Vlaamse schlagers zingen. Hoe zijn jullie daarop gekomen?
Van Nieuwenhoven: Dat is de verdienste van bedenker Tim Van Aelst. Hij is met het idee van die twee allochtone oudjes afgekomen. Aangezien onze Bastards zo bekend zijn geworden, komt het erop aan om de mensen toch te blijven verrassen. De Afrikaanse opa’s zijn keileuk gevonden, omdat die het verwachtingspatroon weer helemaal doorbreken. We moeten altijd een stapje voorblijven.

Waren die gekleurde ouwe rakkers gemakkelijk te vinden?
Van Nieuwenhoven: Niet moeilijker dan onze andere bejaarden. Voor elke rol houden we lange en uitgebreide castings. Het is niet iedereen gegeven om zo natuurlijk mogelijk met een val mee te spelen. Het is ook iets anders dan acteren. Je moet wel wat lef hebben en de schroom overwinnen om mensen beet te nemen. We hebben ook gereputeerde acteurs getest, maar dat bleek niet te lukken.

Welke rol heb jij als producer in deze kwajongensstreken?
Van Nieuwenhoven: Ik zorg voor de overkoepelende organisatie, ik voorzie al wat cast en crew nodig hebben om een streek uit te halen. Als Tim Van Aelst, Bart Cannaerts en Tom Baetens, soms samen met enkele externe brainstormers, grappen hebben bedacht, dan lees ik ze na en maken we samen de eerste selectie. Daarna beslis ik met de regisseurs welke grappen uitvoerbaar zijn.

Je bent de enige dame in het mannenbastion van Shelter. Hoe overleef je dat?
Van Nieuwenhoven: (Lacht) Dat is geen kwestie van overleven. Ik weet eigenlijk niet waarom ik de enige vrouw ben, maar het is hier fijn samenwerken. Er is wederzijds respect, al moet ik er wel tegen kunnen dat ze zich af en toe eens als mannen onder elkaar laten gaan. En ja, ook als ze M!LF maken, valt het mee. Bij de M!LF-grappen was de afspraak simpel: als ik vond dat een grap niet kon, moesten ze met goede tegenargumenten komen om die toch in het programma te krijgen.

Waarderen mannen en vrouwen humor op een andere manier?
Van Nieuwenhoven: Goh, ik ben er zelf nog niet uit hoe je dat verschil moet aanvoelen. Het valt me wel op dat mannen graag ver gaan in het absurde. Vraag me echter niet hoe dat komt. (Lacht)

(H.V.G.)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content