Recensie ‘Twee tot de Zesde Macht’: Goede locomotief

De eerste aflevering van de nieuwe quiz Twee tot de Zesde Macht, gepresenteerd door Bart De Pauw, was niet slecht, alleen een beetje gewoontjes.

Twee tot de Zesde Macht

Elke zondag, één **

Televisie is geen exacte wetenschap, zo vertelde Bart De Pauw onlangs nog in Knack Focus, en geen beter bewijs voor zijn stelling dan de zondagavond waar de man weer de scepter over zwaait. De Pauws serie Quiz me Quick was oorspronkelijk gemaakt om tijdens de week te worden uitgezonden, op het tijdstip waar bijvoorbeeld ook De Vijfhoek of Dubbelleven hebben gestaan. Omdat de dramareeks echter zo ver boven het gemiddelde Vlaamse fictieproduct bleek uit te steken, mocht ze toch maar verhuizen naar de meer prestigieuze en drukker bekeken zondagavond.

Twee tot de Zesde Macht was wel van bij het begin bedoeld voor de zondag en moest dienen om de leemte na het vertrek van De Pappenheimers op te vullen. Doordat Quiz Me Quick echter promotie kreeg, is De Pauws nieuwe quiz een beetje ‘de locomotief’ geworden, zodat het programma in de aanloop op een pak minder aandacht kon rekenen. We vermoeden dat de maker daar zelf niet rouwig om was, want als Twee tot de Zesde Macht vooraf even fel was besproken als Quiz Me Quick, had zich dat wellicht tegen de quiz gekeerd. Niet dat de eerste aflevering slecht was, alleen een beetje gewoontjes, zeker in vergelijking met de fictieserie die erna komt.

Er is duidelijk nagedacht over het concept van Twee tot de Zesde Macht, veel meer in ieder geval dan bij de meeste vergelijkbare quizprogramma’s. Het idee om BV’s voor een keer tegen de gewone Vlamingen te laten spelen, is origineel, de casting van de quizkandidaten – zowel de bekende als de onbekende – zat goed en de verschillende rondes waren afwisselend genoeg om de aandacht vast te houden. Het spelletje waarin de deelnemers antwoorden moesten geven terwijl ze ondertussen ook moesten schatten hoeveel tijd er verlopen was, dreef bovendien efficiënt de spanning op.

Alleen zaten sommige dingen nog niet echt goed. De ronde vlak voor de finale waarin de overblijvende kandidaten in geluidsdichte kokers moesten gaan zitten, duurde bijvoorbeeld veel te lang en haalde het tempo volledig uit de quiz. Ook de vragen zelf mogen hier en daar wat origineler en scherper worden, meer De Pappenheimers dan Blokken.

En de presentator moest in de eerste aflevering duidelijk nog wat in zijn rol groeien: De Pauw haalde – met kazoo in de hand – wel een paar keer gevat uit naar het programma dat Twee tot de Zesde Macht moet doen vergeten en het samenspel met Jeroen Meus zat goed, maar even vaak kon je zien dat ‘papa aan het sterven’ was, zoals hij zei tegen zijn imaginaire kinderen in het publiek.

Er zit dus nog wat rek op Twee tot de Zesde Macht. Om een echte topper te worden zou het programma weliswaar exponentieel moeten groeien, maar een goede locomotief, dat moet wel kunnen.

Stefaan Werbrouck

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content