Het gaat met de traditie van het moppen tappen helemaal niet zo slecht, zo bleek uit de eerste aflevering van de moppenshow Nonkel Mop.
Recensie: Nonkel Mop (0)Elke dinsdag en donderdag, vtm
De makers van Nonkel Mop hebben een nobel doel: de verloren gegane traditie van het moppen tappen in ere herstellen en met behulp van een heuse moppenencyclopedie er zelfs voor zorgen dat ook toekomstige generaties zullen kunnen blijven genieten van de beste grappen en grollen.
Nu bleek uit de eerste aflevering wel dat het met die traditie van het moppen tappen eigenlijk helemaal niet zo slecht gaat als wordt voorgesteld: dat leid ik toch af uit het feit dat ik elke grap die passeerde al minstens één keer eerder had horen vertellen, en de meeste zelfs al heel vaak. En ik ben dan nog iemand die bij de woorden ‘Wacht, ik ken een mop’ zo snel mogelijk een vluchtroute zoekt.
De eerste aflevering bevatte de verwachte mix van Marokkanenmoppen, seksgrappen, pis- en kakhumor en andere ongein, allemaal met veel enthousiasme verteld door mensen als Evi Hanssen, Kurt Rogiers of presentator Rob Vanoudenhoven, en allemaal met nog meer enthousiasme ontvangen door diezelfde mensen of door het publiek – dat duidelijk niet op zoek was gegaan naar de vluchtroute uit de studio. Dat alles onderbroken door filmpjes waarin bekende stand-up comedians als Sofie Dumont of Wouter Beke hun favoriete mop kwamen delen met Vlaanderen – de grap van die laatste was zelfs een tikje gewaagd, als dit nog het Vlaanderen van de jaren 50 was geweest.
Enfin, ik voel me vooral verplicht om u te zeggen dat er ook een Nonkel Mop-app bestaat waarmee u gemakkelijk kunt aangeven welke grappen uit het programma u om te lachen vond. Allemaal downloaden, u kunt er uw nakomelingen een geweldig plezier mee doen.
Stefaan Werbrouck
