De nieuwe reisreeks van Jan Leyers is sterk gestart, met een aflevering over de wieg van de mensheid, Ethiopië.
Het concept van De weg naar het Avondland leek ons vooraf iets minder sterk dan dat van De Schaduw van het Kruis en De Weg naar Mekka, de twee vorige docureeksen die Jan Leyers maakte voor Canvas: het startpunt, ‘wieg van de mensheid’ Ethiopië, spreekt natuurlijk tot de verbeelding maar de reis van daar naar het Avondland uit de titel – het Westen, dat zichzelf altijd beschouwd heeft als het hoogtepunt van de beschaving – lijkt als rode draad minder voor de hand te liggen dan pakweg de route van de kruisvaarders.
In de eerste aflevering, waarin Ethiopië centraal stond, had Leyers daar natuurlijk nog geen last van en die leverde dan ook weer de typische mix van interessante verhalen en mooie beelden op die we kennen uit zijn vorige reeksen, of uit de programma’s van Michael Palin en Simon Reeve. Het programma begon sterk met een scène waarin de reportageploeg een rondleiding kreeg door het Nationaal Museum van Ethiopië om dan te ontdekken dat de gids eigenlijk helemaal niet in de evolutietheorie geloofde – wat een beetje is alsof je op bezoek zou gaan bij de NASA en iedereen daar denkt dat de aarde plat is.
Daarna trok Leyers naar het zoutmeer van Danakil, de grootste zoutvlakte ter wereld en een plaats waar de natuur iedere dag de meest kleurrijke spektakels in scène zet, en naar een trainingskamp waar de Ethiopische topatleten van morgen opgeleid worden. Die toekomstige Bekele’s en Gebrselassie’s hadden – naast hun talent om te lopen – één ding gemeen: ze zagen een carrière in de atletiek vooral als een manier om weg te raken uit hun land en aan een betere toekomst te werken. Hetzelfde gold voor een andere gids van Leyers, een intelligente jongeman die alleen maar droomde van een nieuw leven in Europa. Toen Leyers hem vroeg of kerels zoals hij niet beter mee zouden helpen aan de opbouw van zijn eigen land, antwoordde hij dat intelligente mensen in Ethiopië met wantrouwen worden bekeken, omdat de machthebbers bang zijn dat ze hun plaats in zullen nemen.
Er zat dus alvast in deze aflevering een rode draad, namelijk dat de route die de oermens heeft afgelegd vanuit Afrika naar Europa ook vandaag nog altijd bewandeld wordt. De weg naar het Avondland is uitstekend gestart, we hopen dat Leyers en co het niveau kunnen aanhouden naarmate ze dichter bij huis komen.
Stefaan Werbrouck
Wat vond u van De weg naar het Avondland? Laat het weten!
