Recensie: Astrid in Wonderland

‘Bezigheden is de perfecte term voor het leven van Astrid uit het VijfTV-programma ‘Astrid in Wonderland’. Meer dan dat lijkt de Vlaamse juffrouw ‘Pussywagon’ niet te doen.’

Astrid in Wonderland

Elke vrijdag, VijfTV (0)

Afgelopen zomer sloegen we een krant open en zagen we gespreid over een volle twee pagina’s een reportage staan waarin de journalist verslag uitbracht van een namiddagje klanten kijken in de nieuwe taverne van Betty uit Big Brother.

Op zulke momenten snapt een mens toch weer beter hoe het mogelijk is dat Astrid Bryan een eigen docusoap heeft kunnen krijgen: juffrouw ‘Pussywagon’ uit Los Angeles werd dankzij Vlaamse Hollywood Vrouwen eventjes een fenomeen op YouTube en omdat vandaag de dag de ‘fifteen minutes of fame’ naadloos overvloeien in maandenlange media-aandacht – zie ook Lesley-Ann Poppe – kregen Bryan en haar man John opnieuw enkele camera’s in hun zog om hun dagelijkse bezigheden te registreren.

Eigenlijk is bezigheden de perfecte term voor Astrids leven zoals dat uit de eerste aflevering naar vorig kwam, want veel meer dan zich bezig houden lijkt ze niet te doen. Nadat ‘den John’ vertrokken was richting Cannes voor het filmfestival – de reeks was wellicht veel interessanter geweest als de camera’s mee waren ingestapt – zagen we hoe zijn vrouw gymnastiekoefeningen deed naast het zwembad, haar collectie Louboutins showde en ging lunchen met haar broer.

Het hoogtepunt van haar dag was een ritje naar de garage, waar ze de ‘Pussywagon’ uit Vlaamse Hollywood Vrouwen nog wat meer liet oppimpen. ’s Avonds zat Bryan aan de computer om te chatten met haar mama, en die liet ze weten dat ze ‘eigenlijk niets nieuws te vertellen’ had. We hadden het zelf niet beter kunnen samenvatten, en eigenlijk zat je na afloop van de eerste aflevering te hopen dat Astrid binnenkort een taverne opendoet, bij voorkeur op de Sunset Strip, zodat er toch nog eens iets gebeurt.

Stefaan Werbrouck

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content