Homeland (seizoen 2): Veel meer ’24’

Homeland, een van de meest bekroonde series, is in zijn tweede seizoen minstens even spannend als in het eerste maar spijtig genoeg ook oppervlakkiger.

Homeland – seizoen 2 ****

(20th Century Fox)

Toen onlangs een onafgewerkte versie van de openingsaflevering van Homeland, seizoen 3, op het internet belandde, werd die in een paar uur tijd 100.000 keer bekeken. Het zegt veel over de populariteit van het terreurdrama, dat in twee seizoenen uitgegroeid is tot een van de belangrijkste series voor de Amerikaanse kabelzender en HBO-concurrent Showtime. Een van de meest bekroonde ook, want Homeland won twee jaar na elkaar een Golden Globe voor beste drama en maakt een goede kans om binnenkort bij de Emmy’s dat kunstje over te doen.

Dat Homeland zo druk bekeken wordt, valt perfect te begrijpen, want ook in dit tweede seizoen is de serie een nagelbijter van hoog niveau. Ook al weet je ondertussen wel dat de bevrijde marinier Nicolas Brody een geheime agenda heeft, toch slagen de schrijvers er opnieuw in om je voortdurend te doen twijfelen aan zijn loyauteit: ligt die bij terroristenleider Abu Nazir of finaal toch bij de Verenigde Staten, en vooral bij CIA-agente Carrie Matheson, met wie de soldaat een wel heel speciale band heeft.

Voor de rest wil ik over het verhaal zo min mogelijk kwijt, omdat het net de vele onverwachte wendingen en cliffhangers zijn die van deze dertien afleveringen zo’n verslavende televisie maken. Daar zit ook net de zwakte van dit tweede seizoen: de angst die je na afloop van jaargang één had dat de makers de spanning er niet meer in zouden kunnen houden blijkt ongegrond, maar de diepgang die Homeland bij het begin had, de pertinente vragen die de reeks stelde over de war on terror of de paranoia in de VS, zijn nu wel ver te zoeken.

Eigenlijk leunt Homeland nu veel meer aan bij 24, de vorige serie van showrunner Howard Gordon, en zelfs al staat dit tweede seizoen op dezelfde hoogte als de beste jaargangen uit die reeks, het niveauverschil met de échte toppers, genre Mad Men en Breaking Bad, is groter geworden. Mocht de serie bij Emmy’s het opnieuw van die twee titels halen, zou dat al een stuk minder te begrijpen zijn.

Extra’s: Verwijderde scènes, een vooruitblik op het derde seizoen, een filmdagboek van Damien ‘Brody’ Lewis’ en een making of van de finale.

Stefaan Werbrouck

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content