De 10 beste tv-programma’s van 2014

Jeroen Meus bij Goed Volk. © gf

Je zou 2014 het jaar van de trage televisie kunnen noemen. Of van de inhoudelijk sterke verhalen die dan ook nog eens prachtig in beeld werden gebracht. Bekijk onze toptien met de beste programma’s van 2014.

Onze televisie top tien 2014

1. Goed volk (één)

2. Surplace (Canvas)

3. De ideale wereld (VIER)

4. Weg van België (Canvas)

5. Marsman (één)

6. De rechtbank (VIER)

7. Safety First 2 (VTM)

8. Jambers in de politiek (VTM)

9. Buitengewoon (één)

10. De wilde keuken (Canvas)

Jeroen Meus die in Goed volk geduldig toekijkt hoe een vrouw in het koudste dorp op aarde haar bevroren vissen insmeert met mayonaise. Diezelfde Meus die zich tegen de rand van het tv-kader plakt nadat hij van een paar echte cowboys gehoord heeft dat zijn hulp a) niet gewenst en b) niet nodig is. Waarop Meus wacht, de camera dat wachten registreert en het gewoon dertig seconden stil blijft. Ooit was stilte een taboe – het moest vooruitgaan – nu is de stilte een stijlfiguur.

Ook Dimitri Van Zeebroeck liet in Surplace, de toer die hij maakte langs wielerparcoursen, die stilte veelvuldig aan het woord. Hij vond het bijzonder dat mensen die langs de wegen woonden waar een keer per jaar professionele renners over denderden met alle wagens, toeschouwers, vip-tenten en sponsors in hun zog, dat behoorlijk normaal vonden. Ze begrepen zelfs niet goed wat hij daar kwam zoeken. Wat meer was: zij gingen niet voor hun deur staan om naar die renners te roepen. Nee, op je tv-scherm zag je zoveel meer. En dus bleef ook Van Zeebroeck in de huiskamer, terwijl door de ruiten de drukte van buiten binnenwaaide.

Vorm-inhoud: 1-1

Van Zeebroeck en Meus zaten de mensen bij wie ze te gast waren dicht op de huid zonder opdringerig te zijn. Ze lieten de tijd hun werk doen en gaven de mensen de ruimte om de verhalen die hun levens vormgaven te vertellen. Het leverde prachtige, filmische televisie op, waarbij inhoud en vorm elkaar versterkten. Zonder de zelfvoldane voice-over, zonder de licht ironische, alwetende verteller.

Zelfs Jambers, de man die jarenlang ónder de huid van zijn onderwerpen kroop en schraapte tot ze alles van zichzelf prijsgaven, bouwde in zijn Jambers in de politiek een soort traagheid in die op de duur meer vertelde dan om het even welke confronterende vraag. Het was in de ergernis die Maggie De Block spuide omdat ze door een betoging niet op tijd bij haar kapper geraakte, dat ze zichzelf meer bloot gaf dan haar lief was. Het was toen hij dictatoriaal ‘Cola Zero nu’ eiste dat Bart De Wever toonde hoe rommelig hij het hele idee van democratie binnen en buiten de partij eigenlijk wel vond.

Comeback van het panel

Tot daar het goede nieuws. Want aan de andere kant van het spectrum beleefden we de integrale reanimatie van het panel. Van Beste kijkers op VTM tot Normale mensen op één en Bloot en speren op VIER: panellid werd weer een voltijdse bijverdienste. Dat is goed nieuws voor het panellid in kwestie, maar voedt toch vooral de indruk dat de speltelevisie van gisteren ook de speltelevisie van vandaag is. Precies omdat het sinds pakweg Schalkse ruiters nog steeds dezelfde mensen zijn die olijk en vrolijk over het scherm galopperen. Ze zijn alleen een beetje ouder. Of zwaarder.

Tine Hens

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content