In het interview met Wim Lybaert dat deze week in Knack Focus verschijnt, staat dat de televisietuinier gaat samenwerken met Jeroen Meus. Dat nieuws is voorbarig, zo vernamen we toen het artikel al naar de drukker was. Onze excuses. We laten u alvast meeproeven van Lybaerts concretere toekomstplannen.
‘Ruik eens’, zegt hij , terwijl hij wilde dille in zijn handen fijnmaalt. Wim Lybaert is waar hij graag is: in zijn tuin. Volgend jaar slaat hij aan het tuinieren en kokerellen in een kloostertuin. Maar eerst moeten de vierkantemeterbakken van de BV’s geoogst worden. Lybaert kijkt met een zweem van gespeelde ergernis naar die bakken van Maggie De Block, Lieven Scheire en Evy Gruyaert, naar de uien, tomaten en spliterwten die er moeten groeien voor de rubriek ‘De vierkante eter’ in 1000 zonnen. ‘Water geven’, sms’t hij dagelijks naar Gruyaert. ‘Oeps, Wim, vergeten’, antwoordt zij doodleuk. En dan moet Lybaert bijspringen.
Als de erwtjes en uien van Bart De Pauw niet te eten zijn omdat hij ze verkeerd water heeft gegeven, zorg ik ervoor dat het toch nog goed komt
‘Ik heb gezworen dat dit experiment zal slagen’, zegt Wim Lybaert. ‘Wel, dan zal het slagen. Ik kan die bekende mensen niet laten mislukken op televisie. Dat willen ze zelf nog het minst van al. Als de erwtjes en uien van Bart De Pauw niet te eten zijn omdat hij ze verkeerd water heeft gegeven, zorg ik ervoor dat het toch nog goed komt. Als Maggie De Block erop staat dat we de afgesproken planning respecteren, ook al trekken haar groenten zich niets van die planning aan, tja, dan maken we er toch nog het beste van. Het is natuurlijk een pijnlijke contradictie, een spagaat die pijn doet: ik wil het trage leven in beeld brengen en moet zelf tegen de klok werken.’
In zijn nieuwe programma – werktitel: Missie moestuin – moet daar toch iets meer ruimte voor zijn. De bedoeling is dat tweekoppige teams (inschrijven kan hier) samen met hem in de verwilderde kloostertuin van de abdij van Drongen een moestuin aanleggen, en daarna met de vruchten daarvan ook nog eens aan het koken slaan.
‘Het is de bedoeling om daar van maart tot oktober ieder weekend door te brengen. Iedere vrijdagavond kook ik voor hen en maken we samen een groot kampvuur. Eigenlijk wil ik gewoon een tijdelijke commune oprichten.’
Een afvalrace, zoals Wie wordt de beste moestuinder van Nederland?, mag het expliciet niet worden: ‘Je kunt toch niet van mensen verwachten dat ze zes maanden lang in een moestuin ploeteren, dat ze daar groenten zaaien en opkweken en dat ze daarna gewoon uit het spel verdwijnen? Wat gebeurt er met al dat voedsel? Gooi je dat gewoon weg? Dat kan toch niet? Wij zullen ook een competitie-element inbouwen – het moet spannende televisie blijven – maar de passie voor het goede leven zal de doorslag geven. Ik selecteer mensen op hun verhaal en op hun bezetenheid.’
Het volledig interview met Wim Lybaert leest u deze week in Knack Focus.
