2016 was een geweldig tv-jaar voor de reanimatiestatistieken en voor satire, maar toch vooral dankzij Martin Heylen.
2016 was een geweldig jaar*
* voor de reanimatiestatistieken
De mol en Temptation Island. Het zijn slechts twee titels die in 2016 uit de nevelen van het televisionele geheugen terugkeerden. Onder normale omstandigheden zou je dat bloedarmoede, gebrek aan creativiteit en vervelende nostalgie noemen. Maar 2016 was op vele vlakken geen normaal jaar.
En dus was het een heus compliment toen men schreef dat De mol erin geslaagd was zich aan te passen aan de gebruiken van nu. Daarbij had men het niet alleen over de integratie van de virtuele wereld, maar ook over de ruwere zeden die we er op na zijn beginnen te houden. Want werkelijk, in vergelijking met de bende mollenvangers die in benzineslurpende wagens door het Latijns-Amerikaanse binnenland banjerde, waren die Hugo’s en Magda’s van toen doetjes. De mens anno 2016 bleek een meester van het wantrouwen. Het zal wel aan mij liggen, maar ik heb meer genoten van de varkens van Wim Lybaert dan van die mentale spitstechnologie rond de menselijke mol.
* voor satire (alleen deden we er zo weinig mee)
Als politici de democratie interpreteren als het spreekrecht van de meerderheid en als ze krap 30 procent verkopen als een meerderheid, dan heeft een samenleving twee zaken nodig: hogere wiskunde en straffere satire. O ja, we hebben De ideale wereld en in een ideale wereld zou dat meer dan volstaan, maar de ideale wereld is dit jaar op sabbatical vertrokken om naar zichzelf op zoek te gaan. Dus kan ik voor 2017 slechts één zaak wensen: een Ideale wereld op het scherp van de snee. In afwachting van een programma dat echt nog eens satirisch durft te zijn.
* dankzij Martin Heylen
Wat heb ik gegruwd en gegromd bij de Martin Heylen die zichzelf naast zelfverklaarde reuzen plaatste in God en klein pierke, maar in 2016 heeft hij gedaan wat – buiten Rudi Vranckx, maar dat is een merk op zich – nauwelijks iemand durfde: de minst populaire bevolkingsgroep in beeld brengen. En dat nog wel op een tv-zender die zoals de meeste zenders slechts één ding nastreeft: populariteit. Heylen dook niet onder bij de moslims (had gekund), hij kampeerde niet tussen Walen en werklozen (had ook gekund), maakte geen portret van sossen of van wereldvreemde rechters (had allemaal gekund), hij keek naar vluchtelingen alsof het echte mensen zijn. Door een rare bril. Dat wel.
De 10 beste Vlaamse tv-programma’s van 2016 volgens Knack Focus
10. DE HERONTDEKKING VAN DE WERELD (Canvas)
Als post-truth de regel wordt, is wetenschap het enige houvast.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
9. DE BRIL VAN MARTIN (Vier)
Die bril was er alleen voor het komische effect, en dat kwam van pas op de plek die Martin Heylen bezocht: een opvangcentrum voor vluchtelingen in het dorp waar hij vandaan komt.
8. KLEINE HELDEN (Canvas)
Het lag er soms wat te dik op, maar wat is een mens als hij ten minste niet probeert zijn kleinmenselijkheid te overstijgen?
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
7. BELGIË SCHERPGESTELD (Canvas)
Een blik op onze manier van zijn, denken, leven en spreken met de afstandelijkheid van de fotograaf.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
6. DE NOODCENTRALE (Eén)
Er wordt geroepen, gesmeekt, gehuild en de stem aan de andere kant moet maar één ding doen: rustig blijven.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
5. CALLBOYS (Vier)
Vintage Jan Eelen. Pijnlijk gepeuter in het kleine van de mens. Al waren de acteurs sterker dan het scenario.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Lees de recensie en het interview met Matteo Simoni en Bart Hollanders.
4. CLINCH (Canvas)
Verlegde op vele wijzen de grenzen van de fictie. Soms geslaagd. Soms niet.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Lees het interview met Wim Helsen en Roy Aernouts.
3. EEN KWESTIE VAN GELUK (Eén)
Breekbare schoonheid in een Antwerpse wijk waar men makkelijk overheen kijkt.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Lees de dubbelinterviews van Kat Steppe met Martin Heylen en Frank Vander linden.
2. DE 16 (Canvas)
De politiek hoe ze hopelijk niet is, maar allicht al te vaak wel.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Lees de recensie en de interviews met regisseur Willem Wallyn en acteur Jan Hammenecker.
1. TERUG NAAR EIGEN LAND (Vier)
Hevige portie realiteitszin die zelfs J.-M. Dedecker op de knieën dwong. Enkel de iron lady van de N-VA gaf geen krimp.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Lees het interview met Martin Heylen.
Tine Hens
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier